Zonsverduistering, en een zonnig bericht over Henk

We willen jullie even vertellen dat we blij zijn dat de operatie die mijn broer heeft ondergaan goed is verlopen.
Hoewel wij van te voren wisten dat de zonsverduistering hier in Biak te zien zou zijn, toch vergeten om bescherming voor onze ogen mee te nemen.
Wij hoopten op een onbewolkte lucht, achteraf gelukkig dat er wel bewolking was waardoor wij echt wat konden zien en foto’s maken.
Jantinus heeft overal op internet informatie bij elkaar gezocht waarop hij zijn fototoestel moest instellen, daar werd gewaarschuwd de lens niet te lang, in seconden dus, aan het zonlicht bloot te stellen want ook die lens kan daardoor kapot gaan. Wij waren dan ook blij met gedeeltelijke bewolking als natuurlijk scherm.
De verduistering was hier 85 % maar naar het kleine schijfje wat je nog zag kon je ook met zonnebril niet naar kijken zo fel.
Ik heb wel de indruk dat wij ons veel drukker maken om dit soort verschijnselen dan de mensen hier, het was wel op de Indonesië tv geweest op de Molukken n op Kalimantan was de verduistering 100 %.
Afgelopen week ook nog even rondgereden op Nicakamp dat ligt ongeveer 5 km van Biak hier was in de jaren 50 eigenlijk het bestuurscentrum, later werd pas de stad Biak uitgebouwd.
Inge heeft daar gewoond en ook de toenmalige hoofd plaatselijk bestuur (HPB) Dhr. Vic. de Bruijn woonde daar, op zijn leven zijn de boeken van de Jungle Pimpernel gebaseerd, zelf schreef hij het boek Het verdwenen volk.
Het regende hard toen we onderweg waren dus hebben we op de veranda bij ons huis de pompelmoes gegeten die eigenlijk voor ergens lekker aan het strand was bedoeld.