Afscheid nemen

Gisteravond hebben we ons jaarlijks afscheidsetentje met onze vrienden gehouden.
Ik zie daar ten onrechte altijd weer tegenop, zou iedereen wel komen, is er wel genoeg dat soort dingen.
Maar iedereen was er het was erg gezellig, er was eten genoeg en het was lekker.
Het restaurant waar we dat altijd regelden was i.v.m. ziekte gesloten maar gelukkig weet Margriet altijd weer een goed alternatief te vinden, dat kun je wel aan haar toevertrouwen zij is zeer kritisch op eten en drinken.
Er worden borden en lepels meegeleverd en als gastvrouw bied je iedereen een bord met een lepel aan waarna ieder opschept wat hij hebben wil.
Er was rijst, aspergesoep kip in botergebakken vis met saus, saté gemengde groente en kroepoek, drinken beperkt zich tot water en als toetje esboah soort bowl. .
Er is veel gelachen deze avond en de daarbij behorende foto momenten, die zijn er hier veel, Haniel is daar heel goed in hij maakt ook vaak mooie natuurfotos maar gister had hij een selfie stick die ook weer veel lol gaf.
Het is hier de gewoonte dat aan het eind van de avond het eten wat over is wordt verdeelt, dat gaat in plasticzakjes en bekers heel praktisch en er wordt niets weggegooid.
Vandaag werkt Jantinus tot de middag en neemt op het werk afscheid met, jawel eten, dat is dan vaak nasi bungus rijst met kip of vis groente en vaak een ei, per persoon verpakt in vetvrij papier.
Vanavond was het inpakken en dat valt niet mee veel te veel gewicht ben ik bang maar dat weten we morgen pas, wij kennen hier geen mens die een weegschaal heeft dus het blijft gokken, Margriet heeft ook weer veel te veel lekker fruit en koekjes mee gegeven en van Inge kregen we nog mooi houtsnijwerk.
We zien wel, de koffers gaan dicht en we gaan slapen, morgen op het vliegveld weer afscheid nemen en dat is altijd een emotionele gebeurtenis.
Het laatste verslag schrijf ik na thuiskomst.