woensdag 15 april Vervolg vakantie verslag

Zondag zijn we een heel eind wezen rijden , de situatie was eerst nog even lastig, Samuel was niet komen opdagen en Ardi(chauffeur) wilde zijn familie wel mee hebben, daar hadden we geen trek in we verdenken hem ervan dat hij tegen Samuel heeft gezegd dat hij niet mee kon omdat de auto vol zat.
De lange autorit gaat over goede maar ook heel slechte wegen en bruggen waarvan je weet dat er binnen niet al te veel tijd een doorheen gaat.
Maar uiteindelijk leiden deze wegen naar een prachtige baai en een heel mooie kampong, we genieten van de ongerepte natuur waar geen spoor van toerisme te bekennen is, echt indrukwekkend.
We zijn in een prauw met motor naar de plaats Tabla Supra gevaren een paaldorp waar Jenny de tolk van Jantinus vandaan komt.
Jantinus is daar aan land of te wel op de loopplanken geklommen, ik durfde dat niet aan, het was een te groot hoogte verschil met de boot die dan niet stil ligt en heel smal is, dood eng want als je er met veel heisa uit bent weet je dat je er ook weer in moet.
Jantinus is het dorp ingelopen en gevraagd wie kent Jenny uit Biak nou dat was zo klaar, hij werd naar haar familie gebracht, die vonden het natuurlijk erg leuk, hij heeft voor Jenny foto’s gemaakt van haar dorp en familie.
Ondertussen heeft zij die al gezien en zij vond het geweldig, we zullen er voor haar afdrukken van laten maken.
Het water is daar zo helder je ziet grote scholen vissen onder de boot door zwemmen, en het schijnt ook een mooie plaats om te snorkelen te zijn.
Het was bloedheet en de zon brandde er behoorlijk op daar valt niet tegen te smeren dus kun je niet toerloos blijven varen, jammer want het is geweldig om mee te maken, de volgende keer een paraplu meenemen om ons tegen de zon te beschermen.
Aan het eind zijn we samen met Ardi wezen eten, hij gebruikt geen bestek het is kunstig als je ziet hoe iemand dan zijn vis uit elkaar plukt, het eten was goed, maar hij zat me toch een partij te smakken, we hadden het kunnen verwachten want na een blikje cola boert hij er ook flink op los.

Maandagmorgen belde Marijke en zei dat haar zoon ons rond twaalven kwam ophalen, hij kwam met een grote auto met vierwiel aandrijving waarmee we dwars door de rivier heen reden.
Marijke woont tegen een berg aan op een prachtige plek en in een mooi en gezellig huis, het is grappig om te zien hoe Hollandse en Papoea elementen gecombineerd kunnen worden tot een sfeervol geheel.
We hebben heerlijke macaroni gegeten en als toetje vla met zelfgemaakte gelei alleen ben ik de naam van het fruit vergeten, zij had daar ook jam van gemaakt en heel aardig voor ons ook een potje, helaas hebben we het vergeten mee te nemen zo ook de Hollandse kaas die we gekocht hadden om hier te laten proeven.
Maar Yustin heeft haar zoons al ingeschakeld om het mee hier naar toe te nemen.
Marijke heeft ons veel verteld over het werk wat zij doet, de kerk speelt daarin een belangrijke rol, het hele sociale leven hier is verankert in de kerk van waaruit de lijnen lopen om mensen te bereiken en ook de financiële ondersteuning komt.
Je moet hier het kerkelijk leven zien als in de jaren 50 bij ons met mannen en vrouwen verenigingen en via die weg vind er veel ontwikkeling plaats.

Dinsdagmorgen zijn we teruggekeerd in Biak, er was veel turbulentie tijdens de vlucht ik ben daar geen liefhebber van, maar gelukkig zijn we veilig aan gekomen en het is dan toch een soort van naar huis gaan.
Yustin was erg blij ons te zien en ging vrolijk koken ook voor Willem waar zij letterlijk tegen opziet ze verbaast zich telkens over zijn lengte, en lekker eten tjonge dat was weer genieten hoor.
En die bult vakantie was waar ik mij eigenlijk voor geneerde hing een paar uur later al aan de lijn, dat wordt wennen straks.


.