Dinsdag 14 april1e verslag van de 5 dagen Jayapura
Door: Elly en Jantinus
Blijf op de hoogte en volg Jantinus en Mark
14 April 2009 | Indonesië, Biak
Zoals jullie zien zijn we weer terug op Biak we hebben een paar mooie maar bloed hete dagen achter de rug en vonden het gek genoeg ook prima om weer naar “huis”te gaan.
We zijn de 8ste wat vroeger naar bed gegaan omdat we zo vroeg weg moesten, maar we lagen een uurtje toen Yustin ons wekte er stond een olie opslagplaats bij de haven in brand wij konden het vanaf ons terras goed zien.
Omdat op 9 april verkiezingen zijn en er in heel Papoea onrust is vragen we ons af hoe de brand ontstaan is maar tot op heden is er niets bekend.
Vroeg in de morgen vertrokken wij richting Jayapura waar we uren op de luchthaven hebben zitten wachten tot er gezegd werd dat er die dag niet meer gevlogen werd naar Wamena.
Er is die morgen een vrachtvliegtuig neer gestort in Wamena bovendien was het ook daar erg onrustig.
We hebben een hotel geboekt en kwamen tot de conclusie dat het geen zin had morgen door te vliegen, na bemiddeling van het meisje wat de tickets voor ons geregeld had kregen we zonder problemen ons geld terug.
Dit meisje weer een kennis van iemand hier, bracht ons het geld en rade ons aan in het hotel te blijven vanwege onlusten, ook het personeel daar vroeg dat, bovendien kregen we hierover de nodige telefoontjes, dus hebben we ons daar aan gehouden.
We hadden voor deze dagen een auto met chauffeur gehuurd anders kom je nergens, omdat die geen Engels sprak namen we ook Samuel een Papoea die een beetje Nederlands sprak als gids mee.
De beide heren wilden alle dagen wel meer geld hebben de ene dag voor benzine wat we net getankt en betaald hadden dan voor eten, telefoonkaart en weet ik veel Jantinus houd ze door ervaring wijs geworden strak aan de afspraken.
Er was de eerste dagen geen pilsje te krijgen niet in het hotel en de eerste dagen ook niet in de winkels, dus Jantinus ook maar aan de Fanta, eindelijk gerechtigheid want ik ben al maanden alcohol vrij.
We namen contact op met Marijke zei werkt al 38 jaar in een trainingscentrum voor Papoea vrouwen, dit centrum is van de protestants christelijke kerk in Indonesië, we hadden met haar afgesproken dat we in het daarbij horende gastenhuis zouden komen logeren, een paar dagen eerder was geen bezwaar.
We hebben een kamer met twee een persoonsbedden, geen punt want het waren bloedhete dagen en nachten.
Er waren twee kamar mandi voor algemeen gebruik, wel even wennen je hebt geen douche maar schept met een soort plastic steelpan water uit een grote bak en giet dat over je heen, al doende leert men.
De paasdagen zijn hier wat viering betreft heel belangrijk daardoor was bv het museum gesloten, maar we hebben heel veel gezien van de prachtige omgeving mooie vergezichten vanuit de bergen op het prachtige Sentanimeer.
We zijn bij het monument van Mc Arthur Douglas geweest hij was de commandant van de Amerikaanse strijdkrachten en leidde vanaf deze plaats de strijd tegen de Japanners in de tweede wereldoorlog.
Dit monument ligt in een militaire zone dus moesten wij ons gekopieerde paspoort bij de ingang achterlaten waarbij op advies van de chauffeur een pakje sigaretten neergelegd werd.
Hij liet ons twee pakjes kopen een daarvan stak hij zelf in de zak en zo werkt dat hier.
Onderweg naar het monument moeten alle ramen van de auto open zijn en is het verboden te fotograferen, niet dat er veel bijzonders te zien viel, maar omdat het niet mocht hebben Jantinus en ik allebei toch maar een paar foto’s gemaakt.
Later die dag langs het Sentanimeer gereden, we kwamen daar ook langs een stuk met veel sagopalmen, sago is vanouds her de belangrijkste voedselbron van de Papoea, rijst is geen product van hier.
Ik herinner mij dat mijn moeder vroeger sago als bindmiddel gebruikte, later kochten we voor Samuel papeda (gekookte sago) het ziet eruit als een plak stijfsel in een blad met daarbij vis het smaakte hem goed zo te zien.
Daarna nog wat spullen gekocht bij een paar Papoea winkeltjes in Jayapura een heel eind rijden van ons logeer adres dat in Abepura is het vroegere Hollandia binnen.
Morgen het vervolg van ons uitstapje anders is er voor jullie geen doorkomen aan.
We zijn de 8ste wat vroeger naar bed gegaan omdat we zo vroeg weg moesten, maar we lagen een uurtje toen Yustin ons wekte er stond een olie opslagplaats bij de haven in brand wij konden het vanaf ons terras goed zien.
Omdat op 9 april verkiezingen zijn en er in heel Papoea onrust is vragen we ons af hoe de brand ontstaan is maar tot op heden is er niets bekend.
Vroeg in de morgen vertrokken wij richting Jayapura waar we uren op de luchthaven hebben zitten wachten tot er gezegd werd dat er die dag niet meer gevlogen werd naar Wamena.
Er is die morgen een vrachtvliegtuig neer gestort in Wamena bovendien was het ook daar erg onrustig.
We hebben een hotel geboekt en kwamen tot de conclusie dat het geen zin had morgen door te vliegen, na bemiddeling van het meisje wat de tickets voor ons geregeld had kregen we zonder problemen ons geld terug.
Dit meisje weer een kennis van iemand hier, bracht ons het geld en rade ons aan in het hotel te blijven vanwege onlusten, ook het personeel daar vroeg dat, bovendien kregen we hierover de nodige telefoontjes, dus hebben we ons daar aan gehouden.
We hadden voor deze dagen een auto met chauffeur gehuurd anders kom je nergens, omdat die geen Engels sprak namen we ook Samuel een Papoea die een beetje Nederlands sprak als gids mee.
De beide heren wilden alle dagen wel meer geld hebben de ene dag voor benzine wat we net getankt en betaald hadden dan voor eten, telefoonkaart en weet ik veel Jantinus houd ze door ervaring wijs geworden strak aan de afspraken.
Er was de eerste dagen geen pilsje te krijgen niet in het hotel en de eerste dagen ook niet in de winkels, dus Jantinus ook maar aan de Fanta, eindelijk gerechtigheid want ik ben al maanden alcohol vrij.
We namen contact op met Marijke zei werkt al 38 jaar in een trainingscentrum voor Papoea vrouwen, dit centrum is van de protestants christelijke kerk in Indonesië, we hadden met haar afgesproken dat we in het daarbij horende gastenhuis zouden komen logeren, een paar dagen eerder was geen bezwaar.
We hebben een kamer met twee een persoonsbedden, geen punt want het waren bloedhete dagen en nachten.
Er waren twee kamar mandi voor algemeen gebruik, wel even wennen je hebt geen douche maar schept met een soort plastic steelpan water uit een grote bak en giet dat over je heen, al doende leert men.
De paasdagen zijn hier wat viering betreft heel belangrijk daardoor was bv het museum gesloten, maar we hebben heel veel gezien van de prachtige omgeving mooie vergezichten vanuit de bergen op het prachtige Sentanimeer.
We zijn bij het monument van Mc Arthur Douglas geweest hij was de commandant van de Amerikaanse strijdkrachten en leidde vanaf deze plaats de strijd tegen de Japanners in de tweede wereldoorlog.
Dit monument ligt in een militaire zone dus moesten wij ons gekopieerde paspoort bij de ingang achterlaten waarbij op advies van de chauffeur een pakje sigaretten neergelegd werd.
Hij liet ons twee pakjes kopen een daarvan stak hij zelf in de zak en zo werkt dat hier.
Onderweg naar het monument moeten alle ramen van de auto open zijn en is het verboden te fotograferen, niet dat er veel bijzonders te zien viel, maar omdat het niet mocht hebben Jantinus en ik allebei toch maar een paar foto’s gemaakt.
Later die dag langs het Sentanimeer gereden, we kwamen daar ook langs een stuk met veel sagopalmen, sago is vanouds her de belangrijkste voedselbron van de Papoea, rijst is geen product van hier.
Ik herinner mij dat mijn moeder vroeger sago als bindmiddel gebruikte, later kochten we voor Samuel papeda (gekookte sago) het ziet eruit als een plak stijfsel in een blad met daarbij vis het smaakte hem goed zo te zien.
Daarna nog wat spullen gekocht bij een paar Papoea winkeltjes in Jayapura een heel eind rijden van ons logeer adres dat in Abepura is het vroegere Hollandia binnen.
Morgen het vervolg van ons uitstapje anders is er voor jullie geen doorkomen aan.
-
14 April 2009 - 18:41
Jan Braker:
Hallo J en E.
De Foto's met uizicht op het Santanimeer komen me erg bekend voor.Prachtig. Ook ben ik bij het mon. van Mac. Arthur geweest
Zijn jullie al bij de voormalige aanlegsteiger van "de Keerkring" geweest voor een foto.
groetjes, Jan Braker
-
14 April 2009 - 23:08
Hillie Koning:
Hallo Elly en JT
ja dat is wel even iets anders dan jullie gehoopt hadden hé?
Maar toch hebben jullie wel hele mooie vergezichten gezien, en helaas toch wel een beetje van de spanning kunnen voelen die er onderhuids toch zit bij de Papua's. en ja ook Papua's is niets vreemd en ook daar kan zo maar brand uit breken. maar ik kijk al weer naar morgen uit voor het verdere verslag.
Hartelijke groetjes en ik ben weer blij dat jullie terug op honk zijn hoor Hillie -
15 April 2009 - 06:31
Jantsje:
Hoezo geen doorkomen aan? Geen probleem hoor, we hebben dagenlang droog gestaan. En jij weet hoe dat voelt! Haha! Dus Elly, 't luie zweet er even uit en gewoon doortypen. Hartstikke leuk! Groet, Jantsje. Doe voorzichtig. -
16 April 2009 - 10:18
Joke:
volgens mij was de sago van moeder toch aardappelmeel ,maar we noemden het wel sago. -
16 April 2009 - 16:11
Rinske:
mijn moeder gebruikte ook sago als bindmiddel. Ik heb hier nog een blikje van. Aardappelsago van W.A. Scholten uit Groningen. Er zitten nu zegels e.d. in.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
