Donderdag 7 mei Naar de bruiloft

Vandaag was het voor Jantinus een drukke dag, het valt niet mee om je colllega, s die hier nog nooit geweest zijn in korte tijd zoveel informatie te geven zodat zij verder kunnen, maar er zijn nog een paar dagen te gaan.
Zelf heb ik vandaag het boek Suezkade van Jan Siebeling uit gelezen, morgen zal ik voor de geïnteresseerden mijn lijstje van hier gelezen boeken op de site zetten.
Vandaag gingen wij dus mee naar een bruiloft, wat niet van familie was zoals ik eerst begrepen had maar van mensen van de kerk.
Wij moesten om 4 uur vertrekken want het bleek anderhalf uur rijden hiervandaan en hoe verder van de stad hoe slechter de wegen.
Vanmiddag was Yustin druk aan het koken en deed dit in een stapelbox die je voor een picknick gebuikt, ik vond dat heel vreemd maar om uitleg vragen is lastig dus afwachten maar.
We kwamen aan bij een kerk waar buiten een tentdoek was gespannen met mooie versiering gemaakt van palmblad.
Wij als enige blanken vallen onmiddellijk op en wij werden direct uitgenodigd om vooraan te zitten, ik kon dit voorkomen door gauw naast Yustin te gaan zitten.
Het bruidspaar werd langdurig toegesproken en daarna kwam het ritueel met de bruidstaart waarvan bruid en bruidegom samen een stuk afsnijden om dan aan elkaars ouders een hapje gaan geven, daarna aan elkaar, waarna zij elkaar ook toedrinken uit een glas wijn?
Hierna kan het bruidspaar gefeliciteerd worden en ja hoor wij werden daar als eersten voor uitgenodigd, en vervolgens naar een ruimte gebracht waar het eten klaar stond.
Ik vind het nog steeds een gênant gevoel om als vip behandelt te worden maar zij vinden het alleen maar leuk dus heb je geen keus en speel je glimlachend de rol die je word toe gedacht en ik moet zeggen ook dat went.
Nu kwam ook het eten wat Yustin gemaakt had voor de dag wij werden na en paar hapjes van het maal waar je natuurlijk heel bescheiden van opschept mee naar de auto genomen en daar moesten we verder eten van het meegebrachte eten geen straf want dat smaakte heerlijk.
Wij zouden ons daar voor schamen maar hier geeft daar niemand wat om.
Daarna nog even gedag zeggen de envelop met inhoud in de daarvoor klaarstaande emmer doen, en de twee uur durende tocht naar huis kon beginnen.
We waren blij dat er een chauffeur mee was, in het donker op een soms zeer smalle weg met veel gaten geen straat verlichting echt stikdonker is het niet makkelijk om te rijden.
Maar we zijn weer thuis en zitten al weer aan de koffie/thee.
Groetjes van ons beiden.