Rijst rond brengen

Negen jaar geleden zijn Elly en Jantinus hun rijstproject gestart op Biak. Eerst heel kleinschalig met een moeder die met haar dochter en kleinkind in een krotwoning woonden. Dit gezin kookte op hout midden in de woning. Ze zijn toen gestart met het verbeteren van de woning en hebben achter de woning een keuken deel aangebouwd. Om dit gezin te blijven steunen hebben ze gezorgd dat dit gezin periodiek een rijstpakket ontving. Het rijstpakket bestaat uit 18 kg rijst (eerder schreef ik 20 kg, maar dat bleek onjuist), handzeep, suiker, olie, thee, melk en wasmiddel. Niet veel later werden de Klu-veteranen (Koninklijke Luchtmacht) de grote sponsor van dit project. Dat maakte het dat het project snel uitgebreid kon worden. Er staan nu 35 gezinnen op de lijst die elke twee maanden een pakket ontvangen. Om deze gezinnen te vinden hebben Elly, Jantinus, Inge en Margriet contact gezocht met dominees in verschillende kampongs en hen gevraagd waar de allerarmsten in de kampong woonden. Bij de bezoeken troffen ze krotwoningen aan waar eigenlijk niet meer in te leven viel. In het verleden hebben we daarom regelmatig aan woning verbetering gedaan en zelfs aan volledige nieuwbouw. Helaas zit dat er niet meer in, omdat daar geen geld meer voor beschikbaar is. Gelukkig kunnen we in voorkomende gevallen wel bijvoorbeeld een dak laten repareren.

Inge is degene op Biak die zorgt dat de rijstpakketten gekocht worden en worden rondgebracht. Het rondbrengen doet ze samen met Pa (meneer) Rudy. Hij beschikt over een auto, zodat ze de pakketten ook naar de kampongs ver buiten Biak-stad kunnen brengen.

Woensdag en donderdag is het weer tijd om de pakketten te gaan brengen en nu wij op Biak aanwezig zijn gaan we mee. We willen zelf graag zien hoe het de mensen vergaat die een pakket krijgen. Daarnaast willen we inventariseren of er gezinnen zijn die inmiddels zelf beter in hun levensbehoeften kunnen voorzien. We willen in dit project alleen de allerarmsten opnemen. In de loop van de tijd kan het een gezin beter gaan,doordat er bijvoorbeeld werk is gevonden of een partner is gevonden die in het onderhoud kan voorzien. Die gezinnen zullen plaats moeten maken voor gezinnen die onze hulp beter kunnen gebruiken. Bijvoorbeeld de gezinnen waarover we schreven in ons vorige verslag. Maar eerst eens kijken hoe de 35 gezinnen erbij zitten.

We ontmoeten Inge en Rudy bij de toko waar Inge de producten inkoopt. Deze toko is door Inge zorgvuldig uitgezocht, zodat er geen cent te veel wordt betaald. De mannen van de toko laden de eerste ronde rijst en andere producten in en dan gaan we op pad.

We rijden naar Kampong Inggiri daar bezoeken we drie adressen. Bij 1 adres treffen we een oude alleenstaande vrouw die ziek is. Deze vrouw heeft helemaal niks. Een aantal jaren geleden hebben Jantinus en Elly op dit adres een Matras gebracht, want deze vrouw sliep toen op de grond. Van dit adres is het zeker dat die op de lijst moet blijven. Daarna rijden we door naar Kampongs Samber en Padwas Sup in West-Biak. Daar bezoeken we ook een aantal gezinnen en kijken naar hun leefsituatie. Ook hier weer een aantal adressen die schrijnend blijven, maar we zien ook adressen waar het inmiddels beter gaat. We hebben later deze week dus nog wel het een en ander te bespreken. In Padwa Sup ontmoeten we ook Yoel (Jo) Swabra hij ontving ons vorige week ook op het vliegveld. Jo is een enthousiaste ondernemende man. Hij geeft Engelse les in deze kampong. Hij houdt een adres in de gaten waar een opa met zijn drie kleindochters woont. Toen oma nog leefde is heeft Opa met ondersteuning uit het project een huis gebouwd omdat ze in een krot woonden. Opa bleek achteraf een slechte man te zijn (waarschijnlijk geestelijk niet helemaal in orde). Toen het huis klaar was, ging Opa daar zelf wonen en moest Oma en de kleinkinderen in het krot blijven wonen. Nu oma dood is wonen de kinderen nog steeds in het krot. De kinderen ondersteunen we in het rijstproject. En Jo houdt in de gaten dat de rijst en andere producten niet naar Opa verdwijnen. Omdat de kinderen op school zijn wil Jo met ons naar de school rijden zodat we 1 van de kinderen kunnen ontmoeten. Dat doen we en we rijden door naar Kampong Benggor. Daar maken we een foto en daar ontmoet Jantinus een man die hij al tien jaar kent en hier in de buurt een werkplaats heeft voor houtsnijwerken, maar ook hier op school werkt.

Daarna rijden we terug naar Biak-stad waar we bij Toko Roti Nirwana even lunchen. Om vervolgens een nieuwe lading van 12 pakketten halen bij de Toko, die we bij een kerk in Biak-stad afleveren. De dominee zal voor de verdere verspreiding zorgen. Volgende week gaan we met de dominee en een ouderling de gezinnen bezoeken.

Donderdag ontmoeten we Inge en Rudy onderweg naar het eerste adres. Dat is het adres van Martince. Jullie zouden haar uit de eerdere reizen kunnen kennen. Ze had een heup aandoening, waardoor ze niet op een normale manier kon lopen. Door de sponsoren is gezorgd dat ze geopereerd werd en zodoende veel beter loopt nu. Het gezin van Martince is toentertijd daarom opgenomen in het rijstproject. Vandaag zien we dat het het gezin beter gaat. Op het gebied van werk en huisvesting ziet het er allemaal goed uit hier. Dit is een voorbeeld waarvan we zeggen dat de rijststeun inmiddels elders beter gebruikt kan worden. Aangezien Martince dit jaar te laat was met inschrijven voor school is ze nu thuis en verkoopt af en toe de vis die haar vader heeft gevangen. We spreken wel af dat als Martince volgend jaar verder wil leren dat ze zich op tijd meldt bij Inge zodat we kunnen kijken of we het schoolgeld kunnen sponseren.

We rijden door naar naar Manswan, waar we een pakket afleveren. In deze kampong zien we verschillende krotwoningen staan. We markeren dit kampong, zodra er ruimte in het project is moeten we hier zeker gaan kijken of we hulp kunnen bieden.

We komen nog bij een gezin waarvan de vader vorig jaar bij een ongeval om het leven is gekomen. Moeder woont daar nu alleen met haar drie kinderen. Moeder was helaas niet thuis. Dit gezin heeft onze steun zeker nog nodig. Inge heeft tegen de kinderen gezegd dat moeder het rijstpakket bij haar thuis kan ophalen. Gelukkig woont ze vlakbij.

We komen nog bij een huis waar vier weeskinderen wonen. Ze wonen bij een neef die deze kinderen niet kan onderhouden. Ook hier moet het rijstproject zeker doorgaan. Het lijkt erop dat het schoolgeld voor de kinderen niet betaald is. Jantinus heeft afgesproken dat hij samen met Inge en de kinderen bij hun scholen langsgaan om te kijken wat er precies aan de hand is. We gaan kijken hoe we hier beter de vinger aan de pols kunnen houden, zodat ze wel hun kansen voor scholing krijgen die ze nodig hebben.

We hebben nog een aantal pakketten op verschillende adressen afgeleverd. We noteren bij de adressen wat we daar aantreffen en zien en nemen dat later mee in onze bespreking met Inge welke adressen we blijven ondersteunen en welke niet.

Tussendoor zijn we ook nog bij Alvi zijn tuin geweest om naar de constructie te kijken. Via Inge hebben we een timmerman kunnen regelen die meegegaan is om te kijken hoe Alvi zijn kas heeft gebouwd. De timmerman zal naar Sundey gaan om de kas daar te bouwen.

Jantinus heeft een tekening gemaakt hoe de kas eruit moet gaan zien. Bij Inge thuis bespreken we de tekening met de timmerman en maken we prijsafspraken. We zijn daarna naar de bouwmarkt gegaan. Waar we cement, plastic golfplaten voor het dak, gaas en ander klein materiaal bestellen. We regelen dat deze goederen naar Inge worden gebracht. Vandaar zullen de goederen naar Sundey getransporteerd worden. Dan kan de timmerman zo snel mogelijk aan het werk.

Het is 18:00 uur als we weer terug in het hotel zijn. De dag zat weer boordevol maar vloog daardoor voorbij.

Jantinus en Mark