Donderdag 19 maart Het ziekenhuis

Zoals ik gisteren al schreef ben ik in het ziekenhuis van Biak geweest.
Wanneer je hier in het ziekenhuis wordt opgenomen, neem je zelf je beddengoed mee heb je dat niet, wat ook voorkomt dan lig je gewoon op de matras.
Er blijft een familielid bij de patiënt in het ziekenhuis, die slaapt naast of onder je bed, en zorgt ervoor dat je gewassen wordt brengt je naar de wc en geeft je eten en drinken.
Het is mogelijk eten van het ziekenhuis te krijgen maar meestal neemt de fam. dat mee.
De medicatie heeft ieder zelf in beheer zo kun je geen vergissing in personen maken en blijkt het veiliger tegen diefstal.
Ik ging samen met Truus naar twee mensen die zij goed kent.
De moeder en de broer van Yunjun liggen in het ziekenhuis en haar vader pendelt voor hun verzorging heen en weer.
We hebben hun bedden van schoon linnen voorzien en toen bleek dat de jongen erge honger had hij krijgt wel eten van het ziekenhuis maar onvoldoende voor hem, zijn ogen begonnen direct te stralen toen Truus zei dat ze eten en snoepgoed voor hem zou halen.
Tegenover het ziekenhuis heeft Truus voor hen alle drie eten gekocht, vader was ook nog niet aan eten toe gekomen hij was even naar huis geweest om af te wassen en de varkens te voeren.
Later op de dag zal Yunjun hen weer eten brengen.
Het ziekenhuis heeft best een vriendelijke uitstraling met kamers gelegen aan een lange veranda met tuinen er tussen, maar alles is vies en rommelig, mensen laten hier alles wat zij niet meer gebruiken verpakkingen en ander afval overal los waar ze staan ook hierin het ziekenhuis.
Als ik moest kiezen waarmee te beginnen om de boel te veranderen zou ik zeggen een schoonmaak ploeg opleiden (Rika er ligt hier een taak voor jou).
De afdelingen zijn in klassen verdeeld en in de laagste klasse ziet het er echt beroerd uit, vieze gore matrassen bedden nachtkastjes muren plafonds vloeren het is allemaal smerig, en ook een infuus standaard is te vies om aan te pakken, een bron van ziektekiemen.
Lopend door het ziekenhuis zien we in de tuin de operatiekleding aan de waslijn hangen, ook dat gebeurt gewoon intern.
Op de couveuse afdeling zien we schattige kindjes en trotse moeders het is niet vergelijkbaar maar het ziet er best goed uit, ook de vipafdeling is een duidelijk betere plaats om te liggen er zijn eenpersoons kamers en airco.
We lopen langs het archief en zien stapels bruine mappen, het duurt vast niet lang meer of hier zal ook elektronisch patiëntendossier wel zijn intree doen, de eerste computers heb ik al zien staan.
Een leerzaam bezoek.