Woensdag 11 maart een verademing

Dat mag je wel zeggen na al die weken hotel.
Ons eerste nachtje hier hebben we intussen gehad, we hebben allebei goed geslapen eerst wel even wennen natuurlijk, er ligt alleen maar een onderlaken dus helemaal niets over je heen, ook niet nodig als je geen airco hebt.
Van Truus hoorde ik dat de mensen hier gewoonlijk zich wassen in de avond en dan schone kleren aantrekken waarin zij dan gaan slapen, de gedachte hierachter is dat je tenminste wat aanhebt als er een aardbeving komt.
Nu hoop ik dat niet mee te maken maar zo ja, dan moet ik maar in mijn overigens keurige pon de straat op.
Vanmorgen ben ik eens met mijn borduurwerk begonnen, lekker op het balkon gezeten en zo nu en dan genieten van het prachtige uitzicht.

Volgens mij heb ik dat nog niet beschreven, het is werkelijk erg mooi we kijken over de stad heen en kunnen vanaf hier de Yapenzee zien liggen vooral als het donker is zie je de verlichte boten aan de horizon voorbij varen.
Ook zie je hier de vliegtuigen aankomen en vertrekken zonder dat we er veel lawaai van hebben.
Tussen de middag waren hier twee dames van het waterleiding bedrijf een van hen is de financieel directeur zij vonden het ook erg mooi, en kunnen nu wel begrijpen dat wij niet in het huis wilden dat zij eerst voor ons hadden bedoeld.
Vandaag kwamen er ook mannen van het plaatselijk internet bedrijf om een aansluiting te bekijken maar dat is nog niet helemaal rond, vanavond gaan we even naar het internet café in de stad om daar deze verhalen te kunnen versturen.