Maandag 2 maart De "kannibaal" van Wamena

Tussen de middag komen Jantinus Babang en Jenny hier heen om te eten, nu was dat vorige week ook al zo maar het was vergeten maar met enig geduld komt het allemaal goed.
Wij zijn hiermee begonnen omdat wij niet steeds warm eten willen, wij eten dus een boterham en de beide anderen rijst met wat zij willen.
Vanmiddag zat er een man in het prieel bij ons die Jantinus direct herkende als een man uit Wamena, hij heeft er kijk op gekregen in de loop der jaren.
We kwamen in gesprek en hij vertelde dat hij een belangrijk man was met 11 vrouwen en 13 kinderen, hij is hier voor een meeting.
Hij vertelde dat hij een katholieke pater is ( celibaat is hier waarschijnlijk niet haalbaar en de paus ver weg) maar misschien was de vertaling ook wel niet helemaal goed.
Hij vertelde met veel gebaren dat indertijd toen de eerste Nederlanders aankwamen zij zich onder de bomen verstopten van angst voor die witte mensen.
Maar ook dat zij er eentje hadden opgegeten en dat twee van die lekkere dikkerds zoals wij er wel smakelijk uitzien, hij moest er zelf wel erg om lachen.
Hij liet zien dat er van een vinger en van zijn oor een stukje af waren dit had een Nederlander gedaan, en daarom hadden zij die opgepeuzeld, ja god straft onmiddellijk.
Maar hij vertelde ook dat hij voor dat de missionarissen kwamen zij heel primitief leefden en zij geen rijst en allerlei ander dingen aten, zij kookten met hulp van hete stenen.
Wat er van waar is weet ik niet maar het zijn leuke ontmoetingen en verhalen.