Een reis van 39 uur, maar we zijn er!

Een reis van 39 uur.

Het is eindelijk dinsdag 13 februari. We hebben er lang naar uitgekeken, maar vandaag vertrekken we dan echt naar Biak. We vertrekken met de trein vanaf het station van Assen. Vanuit Assen kunnen we zonder over te stappen naar Schiphol, dat is wel zo makkelijk. We worden uitgezwaaid door Elly, Trea en Jacko, als onze trein om 08:06 uur vertrekt.

We vinden dit deel van de reis eigenlijk het spannendst. Gelukkig verloopt de treinreis vlot en goed, zodat we om 10:00 uur op Schiphol staan. Daar ontmoeten we Mieke, die ons nog wat kaarten mee wil geven voor bekenden op Biak. Om 10:40 uur, hebben we onze koffer bij de drop-off achtergelaten en zijn we al door de security en de douane heen. Onder het genot van een kopje koffie wachten we tot we kunnen boarden voor onze vlucht naar Doha in Qatar. Onze vlucht vertrekt mooi op tijd en we vliegen zonder vertraging naar Doha. Op de luchthaven van Doha aangekomen kijken we onze ogen uit. We hadden al gehoord dat dit een prachtige luchthaven moest zijn en dat klopt. Luxe in overvloed, maar ook een prachtig overdekt park midden in de luchthaven. Heel bijzonder. We moesten in Doha vijf uur overbruggen voor onze aansluitende vlucht. Ondanks dat er van alles te zien is, is het ook gewoon vijf uur wachten.

Ook onze vlucht van Doha naar Jakarta verloopt zonder problemen. We landen, 14 februari, tegen 15:30 uur op Jakarta.

Om in Indonesië te mogen verblijven als toerist heb je een visum nodig. Dit visum kun je kopen zodra je in Indonesië geland bent. Het betreft een Visum on Arrival (VoA), een dergelijk visum is 30 dagen geldig en kan met nog eens 30 dagen worden verlengd. Van onze eerdere bezoeken weten we dat zodra het vliegtuig is leeg gelopen er lange rijen staan voor de Immigratiedienst om een visum te kunnen kopen. We hadden in Nederland gelezen dat het nu mogelijk is om een elektronisch Visum on Arrival (e-VoA)te kopen. Dat hebben we dit jaar gedaan. Je doorloopt op internet het aanvraag proces, je betaalt en je krijgt vrij snel een bevestiging of je visum is toegekend. Met ons elektronische visum konden we gelijk door naar de immigratiedienst, ook dit proces was veranderd. Er stonden poortjes waarop je je paspoort kon leggen. Nadat het paspoort gescand was ging het poortje open. Via een email kregen we een bevestiging dat we Indonesië binnen waren gekomen. In het emailbericht staat wanneer je het land bent binnengekomen en ook wanneer je het land dus weer moet verlaten. Wij vonden dit een hele verbetering met hoe het altijd was.

Nadat we onze koffers van de band hadden gehaald, liepen we door naar de Douane. Bij de douane aangekomen konden we een QR-code scannen. Met deze QR-code kom je bij een formulier waar je kunt opgeven of je sieraden, veel geld of andere goederen het land mee inneemt waarover mogelijk belasting betaald moet worden. Dit formulier was snel ingevuld en we hadden niet iets aan te geven dus kregen we een QR-code die door een douane ambtenaar werd gescand. Alles was in orde, we mochten allebei doorlopen.

Wil je in Indonesië gebruik maken van een lokale simkaart, dan moet je je telefoon laten registreren. Dit kan alleen op de luchthavens van Jakarta en Bali. Bij de stand van Telkomsel hebben we ons een flinke databundel aangeschaft zodat we, zonder gratis WiFi punten het thuisfront kunnen informeren.

Vanaf Jakarta vervolgen we onze reis met nog twee binnenlandse vluchten. Een vlucht naar Makassar en een vlucht van Makassar naar Biak. De binnenlandse vluchten worden vanaf Jakarta uitgevoerd vanaf Terminal 1 en 2. Wij vliegen met Lion Air naar Biak dus nemen we de Skytrain naar Terminal 2. Het is inmiddels 16:30 uur en onze bagage kunnen we pas om 18:00 uur kwijt dus we gaan eerst even ergens rustig een kopje koffie drinken. Onze vlucht vertrekt namelijk pas om 21:00 uur, we moeten dus weer en paar uur wachten. Tijdens het koffie drinken ontvangen we een mailje van Lion Air dat we alvast online kunnen inchecken. Dat doen we dus alvast en we krijgen onze Boarding passen in de mail. Om 18:00 uur droppen we onze bagage bij de drop-off balie en lopen Terminal 2 verder in om even wat te eten en…. te wachten….

Op onze boarding pass staat de gate en het vluchtnummer vermeld. Helaas komt geen van de twee overeen met de gegevens op de vertrekborden… Maar er is maar 1 vlucht van Lion Air die avond naar Makassar dus naar die gate gaan we. Bij gate 7 aangekomen, die op de vertrekborden vermeld stond, werden we doorgestuurd naar gate 5, de gate die op onze boarding pass stond. Na 10 minuten wachten bij gate 5, worden we met de rest van de passagiers verzocht naar gate 7 te gaan, waar ons vliegtuig zal vertrekken…. Let it go…

Op de borden staat nog steeds een ander vluchtnummer. Vluchten kunnen natuurlijk meerdere vluchtnummers hebben, vaak worden die dan afwisselend getoond op de borden. Hier helaas niet. Echt controleren konden we het dus niet, maar we zijn gewoon ingestapt en vertrokken naar Makassar.

Op 15 februari, landen we om 00:20 uur op Makassar. Onze aansluitende vlucht zal om 03:15 uur vertrekken. Dat is de vlucht die ons naar Biak zal brengen. Voor de laatste keer wachten dus… Op Makassar wachten we bij gate 1 waar onze vlucht volgens de borden zou moeten vertrekken. Vlak voor het boarden moeten we echter naar gate 4. Via deze gate stappen we het vliegtuig in, naar onze eindbestemming Biak. Tijdens de vlucht biedt de stewardess ons plekken voorin het vliegtuig aan. We zitten nogal krap namelijk met onze lange benen. Dit aanbod slaan we natuurlijk niet af, zodat we de laatste 2 uur en 50 minuten van onze reis nog een beetje comfortabel kunnen wegdommelen.

Iets voor 7 uur landen we dan eindelijk op Biak. Na een reis van 39 uur zijn we er eindelijk!

In de aankomsthal worden we al opgewacht door Chris Padwa. Een warm welkom. Nadat we onze koffers van de band hebben gepakt lopen we naar buiten waar Serli ons staat op te wachten met de auto die we de komende maand mogen gebruiken. We laden onze koffers in en ik word achter het stuur gezet om naar het hotel te rijden. Dat is wel gelijk even schakelen, want hier rijden ze links. Dat levert verder geen problemen op en 10 minuten later zijn we in ons hotel. In het hotel worden we verwelkomend door August. August regelt voor Jantinus altijd een kamer in het hotel en een apart ruimte waar we kunnen zitten te ontbijten. Gezamenlijk brengen we onze koffers naar de kamer en gaan we ontbijten met Chris, August, Serli en een collega van Serli en even later komt Charles ook binnen lopen.Na het ontbijt vertrekt iedereen en gaan wij ons even douchen en een paar uur op bed liggen.

Aan het einde van de ochtend gaan we de auto even voltanken. Daarna drinken we koffie bij Kopi Aten. Marthin heeft zijn eigen koffiezaak.Daar waren we vorig jaar ook al een paar keer koffie gaan drinken en nu wilden we graag zien hoe zijn koffiezaak verbouwd was. Dat hadden we via instagram een beetje kunnen volgen. De ruimte is behoorlijk vergroot. Maar het blijft een kleinschalige koffiezaak. De koffie was voortreffelijk trouwens. In de middag zijn we cadeaus gaan afleveren bij Inge en Chris en Martha. Inge voelde zich niet fit en was daarom niet op het vliegveld vanmorgen. Ze was wel naar ons hotel gekomen, maar toen lagen we net te slapen. De cadeaus vanuit Nederland worden met blijdschap ontvangen. Dat is toch leuk om te zien. Daarna rijden we naar Chris en Martha om daar ook wat cadeaus van verschillende mensen uit Nederland te overhandigen. Ook daar worden de cadeaus met blijdschap ontvangen.

We rijden hierna naar het voormalige KLM hotel waar een we een Bintang (biertje) drinken. Daarna rijden we terug naar ons hotel en lopen naar het centrum van de stad om wat te gaan eten. Daarna doen we nog een Koffie bij Hadi en dan is het mooi geweest. Tijd om te gaan slapen.

Jantinus en Mark