Testen in Amyamdam en rond kijken op Biak

Zondag en dinsdag Amyamdam

Op zondag en dinsdag zijn we naar Amyamdam gereden. We wilden daar de pomp gaan testen die naast de bron staat. We nemen daarvoor op zondag Inge en Charles mee. We vertrekken pas om 14:00 uur omdat Charles en Inge eerst nog naar de kerk moeten. In Amyamdam aangekomen gaan we eerst naar de Kepala kampong zeggen dat we er zijn. Die regelt gelijk wat mensen om met ons mee te gaan naar de pomp. We hebben een nieuwe voetklep bij ons die aan de aanvoerleiding moet komen die in de rivier ligt. Als we bij de pomp aan zijn gekomen zien we dat het deur van het pomphuis open is. De vorige keer konden we niet bij de pomp komen nu wel. Dat maakt het werk een stuk makkelijker. We gaan eerst de klep op de aanvoerbuis zetten. Een van de mannen die met ons mee naar de pomp is gegaan stapt de rivier in en haalt de aanvoer slang naar boven. Ik doe wat teflontap op het uiteinde van de slang en draai de nieuwe klep op de slang. Dan gaan we naar de pomp en zetten de pomp aan. De pomp draait, hij lijkt dus niet stuk. We hebben in de richting van het dorp de aanvoerleiding naar het dorp bij een koppelstuk opengedraaid om te zien of er water komt. Er komt geen water. We gaan de aan aanzuigleiding en het pomphuis vullen met water in de hoop dat de pomp dan wel goed begint te werken. Als we dat gedaan hebben startten we de pomp weer. Helaas geen water uit deze pomp. We stoppen even met testen en nemen de gegevens van de pomp op om die later in ons hotel door google te halen. We zijn benieuwd naar de specificaties van de pomp. Het is inmiddels het einde van de middag voor ons wordt het tijd om naar de stad terug te gaan. In het hotel bekijken we de specificaties van de pomp en zien dat die voldoende aanzuig vermogen moet hebben. De pomp staat vrij hoog ten opzichte van de rivier. Maar dat moet kunnen. We besluiten een nieuwe poging te doen op dinsdag in Amyamdam en nemen nu onze eigen aanvoerslang met voetklep mee. Dit keer gaan we wat eerder op de middag en nemen we alleen Charles mee. In Amyamdam verzamelen we weer wat mensen gaan gaan weer naar de pomp. We vullen de leidingen weer en startten de pomp, weer geen resultaat. Dan koppelen we onze eigen leiding aan de pomp, ook daarmee krijgen we geen water door de pomp. Dan de ultieme test of de pomp niet gewoon kapot is…. We vullen een emmen met water zetten een korte aanzuigleiding aan de pomp en starten de pomp. Een pomp met deze specificaties moet de emmer in enkele seconden leeg hebben. Er gebeurt niks. De pomp zuigt geen druppel uit de emmer. Ondanks dat de pomp wel draait, want dat horen we, gebeurt er niks. Deze pomp is kapot. Wederom stoppen we met onze test en geven aan de dorpsbewoners aan dat ze de pomp naar Biak stad moeten brengen. Daar zullen we gaan kijken of de pomp gerepareerd kan worden. De andere pomp van Amyamdam was al afgeschreven, hopelijk kan deze worden gemaakt. De waterprojecten in Soon en Amyamdam kwamen beide op ons pad, tijdens ons verblijf hier. We hebben ze in Nederland niet kunnen voorbereiden. Helaas gaat het niet meer lukken om ze tijdens ons verblijf hier af te ronden. Maar we zien mogelijkheden, deze projecten kunnen door met ondersteuning van ons als we in Nederland zijn. De volgende keer dat we hier komen ronden we ze hoe dan ook af. Want in beide kampongs moet er water komen.

Op dinsdagmorgen gaan we met Chris Padwa op pad. We hebben een brief uit Nederland meegekregen die we in Kampong Mokmer moeten afleveren. Chris weet waar de geadresseerde woont. Voordat we naar Mokmer rijden, gaan we langs het postkantoor. We hadden vanuit Nederland een verzoek gekregen om een ansichtkaart vanaf Biak te versturen. Leuk idee vonden wij. Bij de Papoeashop zijn we gaan kijken naar ansichtkaarten. Ze waren er niet. Als we weg willen lopen komt de eigenaresse vanuit het magazijn toch met een stapeltje aan. Ze vertelt dat er geen ansichtkaarten op Biak te koop zijn. Er komen hier geen toeristen zegt ze. We zoeken wat kaarten uit. Veel kaarten met mannen met peniskokers en vrouwen in traditionele kledij. We vrezen dat in het Nederland van nu niet elke kaart even gewaardeerd wordt. We zijn dus wat selectief in wie we welke kaart sturen. In het postkantoor zoeken de baliemedewerkers uit hoeveel postzegels op de kaarten moeten. Er moeten 4 zegels van 5000 op. Om te voorkomen dat de adressen niet meer leesbaar zijn, gaan de zegels deels over onze warme groet op de kaart. We plakken de zegels er samen met de baliemedewerkers op en als dat gebeurd is dan worden de zegels vakkundig van een stempel voorzien. We gaan afwachten of de kaarten Nederland halen…

We rijden door naar Moker om de brief uit Nederland af te leveren. Nadat we de brief hebben afgeleverd rijden we door naar het monument van de vliegramp met de Neutron bij Biak.

Op 16 juli 1957 stort de KLM Super Constellation "Neutron" kort na de start van Biak, in zee. Aan boord zijn 9 bemanningsleden en 59 passagiers. Van de 68 inzittenden overleven slechts tien passagiers de crash door snel handelen van alerte Papoea’s. Drie Papoea's kregen een koninklijke onderscheiding voor hun aandeel in de reddingsactie.

Op initiatief van de nabestaanden wordt er in 2012 In kampong Mokmer een monument onthuld. Jantinus heeft met verschillende nabestaanden en overlevenden contact. Als we hier zijn gaan we altijd even kijken hoe het monument erbij staat.

Woensdag doen we lekker rustig aan. We hebben nog maar weinig tijd voor onszelf gehad hier. Over een week gaan we terug naar Nederland dus we gaan langzaam het gas er wat af halen. De dingen die moeten lopen hebben we ingang gezet. Dus vandaag gaan we eerst naar Urfu om even te kijken hoe het toiletgebouw vordert. We zien dat die zover is dat de timmerman erin kan. We gaan dat doorgeven aan Inge. Wij rijden dan naar Padwa. Dat is een kampong aan zee. We zijn hier vaker geweest. Dit is een prachtig stukje Biak. We kijken rond maken foto’s en we worden keurig begeleid door twee mannen uit het dorp. De man die met mij meeloopt spreekt een heel klein beetje engels. Die hij vraagt me de horen van het hoofd. Vier woorden Engels, mister can i ask…. Om de vraag in het Indonesisch te stellen. Erg ingewikkeld, maar hij voert vooral het woord ik yes en no wat. Jantinus en ik maken hier de foto’s die we willen maken. Hier liggen ook nog schedels en stukken bot lang de kant van het pad en in de rotswand. De doden werden hier vroeger in het water gelegd en wanneer ze vergaan waren hun botten in de rotswanden bijgelegd. Het blijft een bijzonder gezicht.

We rijden terug naar Biak stad. Daar gaan we lunchen en halen vervolgens Chris Padwa op. Met hem gaan we Mata Biaks kopen. Dit zijn een soort oogjes, de afsluitstukjes van een soort schelp. Ze worden de ogen van Biak genoemd.

In de middag rijden we met Charles naar Hurokie voor extra materiaal voor het opknappen van het toiletgebouw in Maryendi. Ze komen balken en plaatmateriaal te kort. We gaan dat kopen en brengen dat langs bij de school in Maryendi. Daar bekijken we de vorderingen. Het gaat dat snel, de plafonds zitten er zo goed als in. Charles bekijkt nog even waar de waterbak moet komen te staan en kijkt hoeveel goot hij nodig heeft voor aan het toiletgebouw.Voor het spoelen van het toilet gaan we namelijk regenwater opvangen.

Jantinus en Mark