Nog een dag Bandung,

De laagste dag in en rond Bandung was een hele mooie we vertrokken richting Tangkuban Parahu vulkaan we waren hier alle drie al eerder geweest maar het blijft een indrukwekkend gebied al stinkt het er vreselijk naar rotte eieren.
Hierna gingen wij langs prachtige thee velden die tegen de bergen rondom Bandung liggen naar kampong Ciater.
Waar we naar een mooi complex met warmwater bronnen gingen, we hebben hier heerlijk in het warme water rondgedobberd we kwamen er helemaal verweekt uit maar met een heerlijk zacht velletje, we zijn als nieuw.
Nadat we gegeten hebben zijn we via een lange omweg over Cimahi waar heel veel militaire gebouwen zijn ook nog uit de Ned. tijd.
In de oorlog was daar ook een vrouwenkamp waar Betteke haar moeder gevangen heeft gezeten.
Onderweg stopten wij om een waterval te bekijken maar de ingang daar naar toe was gesloten, dus die was alleen in de verte te zien maar we zagen daar wel een hele grote groep apen die in de bomen zaten en op daken van de toko’s zij kregen daar meloenen en ander eten, een leuk gezicht.
Bij thuiskomst in het hotel gegeten wat zwaar tegen viel, we hadden spijt dat we niet ergens anders heen waren gegaan maar na een dag reizen ben je daar soms weer te moe voor.
Vandaag vertrokken wij per trein naar Jakarta, deze treinreis staat bekent als een bijzonder mooie.
Jantinus had gister al kaarten gekocht voor zitplaatsen in een wagon met airco, bij aankomst op het station moesten we onze paspoorten weer laten zien om de nummers te kunnen controleren die ook op je treinkaart staan, je komt hier niet zomaar het perron op.
De reis was erg mooi je rijdt door het berglandschap en hebt prachtige vergezichten over de rijst velden en bergen rondom, de reis duurde drie uur.
In de plaatsen die je passeert heb je weer een heel ander uitzicht op de krotten die vlak langs de spoorbaan liggen en zonder hekken of andere beveiliging, de mensen lopen vlak langs de rails.
In Jakarta stond Wawang ons op te wachten, we moesten naar een ander station om de trein naar Depok te nemen, met de treinreis daarheen duurt 35 min. als je met een auto gaat ben je minimaal twee uur onderweg vanwege de drukte.
We gingen naar het andere station met een Bajaj een klein gemotoriseerd karretje dat knettert en stinkt en als een gek door alle ander verkeer rijd, Betteke en ik zaten samen met onze handkoffers op gepropt in een zo’n ding eng maar ook weer iets om de slappe lach van te krijgen gelukkig was de rit niet al te lang.
In Depok moesten we een levensgevaarlijke vierbaansweg oversteken, om bij de goede kant van de weg een taxi busje aan te houden die ons tegenover het hotel afzette, dus weer die weg over.
We hebben onze koffer naar de kamer gebracht en zijn daarna samen met Wawang gaan eten in een restaurant in de mall hier bij het hotel.
Toen even een rust pauze gehouden tot Wawang om 8uur terug kwam om onze grote koffers te brengen die de afgelopen dagen bij hem thuis hebben gestaan.
Tot onze verassing bracht hij zijn moeder mee die het ook leuk vond om nog even met ons te kletsen tijdens de koffie, zij benadrukte nogmaals dat wij altijd bij hen welkom zijn en er ook kunnen slapen want een hotel is zonde van het geld.
Toen we terug liepen naar het hotel hadden we weer zin in iets dat werden een paar lekkere pizza’s iets anders was niet meer te krijgen maar het was een goede afsluiting van onze laatste dag hier.
Morgen de koffers weer pakken voor de terugreis, morgen avond vliegen we terug naar huis waar we ook weer erg naar verlangen.
Zoals gewoonlijk zal ik deze versie van onze reis na thuiskomst afsluiten, tot dan