Zaden rondgebracht en oude projecten bezocht

Vanmorgen ben ik na het ontbijt de stad in gegaan om foto’s te maken van straten waar vroeger in de Nederlanders hebben gewoond, zoals de Julianaweg, Bernhardweg, Madelief weg enzovoort.

Maar ik heb ook van de stad foto’s gemaakt, voor de lezers van dit dagboek lijkt mij dat ook wel leuk.

Na de lunch ben ik naar kampong Sundey gereden om samen met Serli,bij verschillende bewoners die tuinen hebben zaden uit te delen. De mensen waren er erg blij mee want zaden voor groenten zijn erg duur.

De meeste groenten worden op de pasar (markt) in Biak verkocht en van dat geld kan rijst e.d. worden gekocht, zoals ook in vorige verslagen was te zien zijn er geen instanties waar je naartoe kunt voor geld.

We hebben ook zaden naar de mama’s van Wamena gebracht zoals Serly deze dames noemt. Wamena ligt in het midden van Papua waar mensen in de omgeving van het dorp nog primitief leven. Deze dames komen dus daar vandaan en wonen nu in Biak.

Ze verkopen langs de straat hun groenten en zij kunnen de zaden dan ook heel goed gebruiken. Ze hebben vaak veel kinderen die gevoed moeten worden.

Vervolgens ben ik naar Adibai gegaan om te kijken hoe het met water in de toiletten is, we hebben de toiletten een paar geleden gerenoveerd en van water voorzien.

Het zag er nog prima uit alles werkt nog, de toiletten worden in het weekend afgesloten.

Ik ben alleen doorgereden naar kampong Merau zo’n 25 km van de stad.

In Merau woont Henkie Barios die bij het waterbedrijf gewerkt heeft, nu is hij met pensioen.

We hebben jaren geleden geholpen met de watervoorziening in deze kampong. Er was toen lange tijd geen water meer omdat pomp stuk was en veel leidingen lek waren.

Wij hebben toen de pomp en materialen aangeschaft die Henkie heeft geïnstalleerd.

Toen ik zondagmiddag uit auto stapte, raakte hij erg geëmotioneerd dit had hij natuurlijk niet verwacht dat hij mij ooit nog terugzien zou zien.

Nadat we even hebben zitten praten, stel ik altijd de vraag hoe het met het water is. Het antwoord was tida baik (niet goed) de pomp heeft het begeven en er is geen geld voor nieuwe pomp. We gaan daarom dinsdag een nieuwe pomp kopen en Henkie gaat deze installeren.

Hier worden in verschillende kampongs waterleidingen aangelegd met de beste bedoelingen maar er is geen nazorg. Als er dan wat kapot gaat kan niemand het repareren en vaak is er geen geld om materialen voor reparatie aan te schaffen. Daardoor liggen na verloop van tijd verschillende waterprojecten weer stil.

Aan het einde van de dag nog even naar het voormalige KLM hotel geweest, waar ik een biertje Bintang gedronken heb. Dat was met z’n tweeën een stuk gezelliger was.

Groet Mark en Jantinus