Naar Owi

Zoals jullie begrepen hebben lukt het de laatste dagen slecht met de internet verbinding, de vorige aflevering hebben wij in het internet café kunnen verzenden, thuis lukte het niet.
Voor ik verslag doe van ons uitstapje van vandaag eerst even vertellen over de waterproblemen in Samber.
Jt heeft hier bij een winkel wel een pomp gezien die misschien geschikt is maar die moet je eerst kopen voor je het kunt proberen en hij kost 7 miljoen rupia een heel hoog bedrag wat er w’s in de kampong niet is.
Dus eerst weer overleggen en als het internet het weer wat beter doet op zoek naar een oplossing.
(wordt vervolgd)
Wij zijn vandaag zoals afgesproken naar Owi geweest met de prahu vanaf Bosnik, vanmorgen vroeg zijn we bij de bakker al zoals zij hier zeggen snacks gaan halen, kleine loempiaatjes ballen met pinda smaak en sesamzaadjes aan de buitenkant donuts en cake.
We zijn met Margret en Noortje een vriend van hen Robert, Inge en Garvin geweest,
verder twee mannen van de boot en een collega van Margret die de boot geregeld heeft.
Het was ongeveer een uur varen heerlijk op het water, op een prahu klimmen vind ik nog steeds een ramp maar als je er eenmaal opzit is het heerlijk.
Als je hier van plan bent om 9 uur te gaat varen, komt er zo een dik uur bij, zo ook vandaag dus hebben wij bij aankomst eerst gegeten, de meeste mensen staan hier erg vroeg op dus die lusten dan wel weer wat.
Inge had vanmorgen nog gekookt en had rijst, kip en mihoen bij zich, lekker en zij had heel slim bij de toko papier gekocht die je kunt vouwen om daar je eten in te doen zo heb je geen bord nodig.
Wij zijn na het eten de zee ingegaan maar dat viel nog niet mee, direct na het mooie zandstrand begon het koraal en dat was zo onregelmatig dat je bijna niet in de benen kon blijven.
Maar het is geweldig om in zee te zijn het water is heerlijk van temp en dat is toch wel genieten hoor.
Onderweg hadden wij mensen gezien die in het water staan of zwemmen en steeds met hun hoofd onder water gaan om met een dunne prikpen vissen te spiesen, zijn gaan vooral voor octopussen.
Er komen altijd mensen en vooral kinderen kijken en een praatje maken, zo kwam er ook een vrouw die tegen Inge zei dat zij gezien had dat Jt en ik in zee waren en zij waarschuwde niet te ver te gaan want er was al eens een Amerikaan verdronken daar.
Zij bracht ons ook een zeekomkommer om te laten zien, het zijn dieren Vissen? die tussen de stenen in zee leven wat dikker dan onze komkommer en zwart van kleur, zij halen de ingewanden eruit en drogen ze waarna zij ze aan chinezen verkopen want die eten ze graag.
Aan het strand stonden veel kokos palmen zij hebben voor ons jonge klapper gehaald die we lekker leeg hebben gedronken, aan de binnenkant zit dan een dun laagje doorzichtig kokos wat je met een lepel eruit kunt halen.
Op het strand waren mensen ook bezig oudere kokosnoten die soms alweer een uitloop hebben aan het stuk slaan, dan word het kokos eruit gehaald en geperst voor kokosolie die weer op de markt verkocht wordt.
Tegen de tijd dat we terug wilden gaan zagen wij heel veel dolfijnen langs zwemmen eerst ver weg maar later ook dichterbij, er werd minder gesprongen dan in Harderwijk maar toch heeft dit onze voorkeur, prachtig.
We hadden een heerlijke dag en kwamen dom genoeg weer als roodhuiden thuis, we zijn erg hardleers, het gaat hier ook wel erg snel.