Zondag 8 november

Weekendverslag

Zaterdag was een voor hier ook heel warme dag we hebben in de middag zelfs binnen gezeten bij de ventilator omdat het niet te harden was.
Gisteravond hebben we weer met Inge Margret en Noortje bij Truus Hollandse kost gegeten, bruine bonen soep,dat zal er bij jullie nu ook wel ingaan want bij ons staat het bekend als winterkost, maar het smaakt hier ook prima dus dat idee kunnen we loslaten.
We hebben heel wat afgelachen, en sterke verhalen verteld, Mark belde ondertussen ook nog fijn hem even te horen al was de verbinding erg slecht.
Vanmorgen zijn we om een uur of 11 vertrokken om met Truus naar een gehandicapt kind te gaan in een erg armoedige kampong, Jt had van dit kind gehoord via een jongen die stage bij hem loopt en daar in de buurt woont.
Maar als je eenmaal in zo’n kampong bent komen er altijd meer moeders met kinderen er op af.
Het waren allemaal gevallen die Truus op kan geven bij het Liliane fonds, verder konden wij een vrouw met een beenwond stimuleren om naar de eerste hulppost in het ziekenhuis te gaan, het blijkt dat mensen niet goed op de hoogte zijn dat de hulp daar, geen geld meer kost.
Jenny is samen met de kleine Jantinus ook mee geweest, het is echt een snoesje en heeft in de auto heerlijk op schoot zitten slapen, hier zijn geen zitjes voor baby maar we hebben heel rustig aan gereden, in een stuk weg zaten zulke grote gaten, dat stapvoets nog snel was.
Gister is Yustin haar man uit Yajapura hier weer aangekomen, vanmorgen liet Yustin mij een paar katoenen lange nachthemden zien die had zij door hem voor mij mee laten nemen, dat is lekker om s’avonds mee buiten te zitten helaas waren deze voor mij veel te klein.
Ik kreeg ook een paar leuke kleine tasjes waar je je mobiele telefoon in kunt doen op Papoea breiwijze gemaakt en ook met het opschrift Papoea heel leuk, die ga ik dus wel gebruiken.
Vanmiddag nog even wezen vragen hoe het afgelopen was met Martience ( klinkt als Martientsje) het meisje wat zo mank loopt.
Zij heeft in het ziekenhuis een röntgenfoto laten maken die je mee krijgt naar huis, wij konden de foto zodoende bekijken en je hoeft geen arts te zijn om te kunnen zien dat aan een kant het dijbeen geen kop heeft en bijna geen kom het been is er naast geschoven zodoende is haar ene been zoveel korter, het is een wonder dat het kind loopt.
De arts die er naar gekeken heeft kan het hier niet opereren dus ook zij word aangemeld bij het Liliane fonds.
Onderweg kwamen we jongens tegen met verse vis Yujun heeft er een heleboel gekocht dat scheelt haar morgen een reis naar de vismarkt en het zijn hele lekkere koraal vsssen.
Vanavond kwamen Margret en Noortje langs en we merken wel dat wanneer zij met ons alleen zijn zij veel meer praten dan wanneer er anderen bij zijn die beter Ned. spreken,zij
schamen zich dan voor fouten of dat zij een woord niet weten.
Ik kan mij dat goed voorstellen ik vind het ook eng om iets in het Indonesisch te zeggen, maar dat vinden die meiden dan weer heel leuk.
Groetjes