Maandag 26 oktober

Een groot avontuur aangeboden door Margret en Noortje.
Zoals jullie zien we zijn veilig terug, maar wat een groot avontuur, omdat te vertellen heb ik wel een paar afleveringen nodig.
Wij starten zaterdagmorgen op de Pasar in Bosnik waar wij uien tomaten knoflook en komkommers kochten, er is daar veel van het zelfde al is een tomaat een schaars artikel.
Maar we konden onze spullen inladen, daarna werd de auto werd bij de dominee geparkeerd.
Een prahu is een vrij diepe boot waar onderin de bagage gaat goed afgedekt met zeil, zelf zit je op een plank bijna boven op de boot, op enkele plaatsen kun je met je voeten naar beneden zitten maar soms moet je ze op de bagage leggen of op de rand.
Na twee uur varen gingen wij even aan wal bij een klein eiland Oereb, waar wij een zeeslang zagen zwart wit gestreept en ongeveer een meter lang, Margret en Noortje gilden het uit zo eng vonden zij dat, ik ook wel maar als er al twee gillen ben ik flink, kijk geïnteresseerd maar houd gepaste afstand.
Jantinus heeft het niet gezien want die was met Margrets vader naar een kleine kampong gelopen en heeft daar nog een schelp gekocht.
Na een half uurtje weer verder, de zee werd behoorlijk onrustiger maar een prahu ligt wel heel stabiel in het water.
Er staat altijd een van de bemanningsleden voorop de boot die de stuurman met gebaren aanwijzingen geeft. dit is nodig omdat er soms ondiepe stukken zijn waar de boot stuk kan lopen op een steen.
Ongeveer 5 uur na vertrek kwamen wij op Padaido aan in de Kampong Sasari.
Er was een zandstrand en op een 100 meter daarvan stond het huis waar wij gingen logeren een huis op palen met een kamer en drie slaapkamers, waar wij onze meegebrachte matrasjes en luchtbed konden neerleggen.
De keuken staat los van het huis met daartussen een soort steiger waarop men wast en zit.
In de keuken stonden wel een paar kerosine kooktoestellen maar er was ook een houtvuur waarop gekookt wordt.
Een hurktoilet op 200 meter van huis waar een grote plastic emmer naast staat met spoelwater, dat kun je putten uit de waterput die dichtbij er is, wij hoefden dat niet zelf te doen, wel geprobeerd natuurlijk maar het valt nog niet mee om de putemmer vol te krijgen.
Op 50 meter van huis was de plek om je te wassen een omheining van golfplaten zonder dak met daarin een paar balken op de grond om op te staan en een tafel met een paar grote bakken met water en ook daarin weer een soort plastic steelpannetje om het water over je heen te gieten.
Best te doen allemaal Margret maakte zich nogal zorgen over hoe wij dat zouden vinden en is daarin moeilijk gerust te stellen.
Wij werden hartelijk verwelkomd door de bewoners die fam. zijn van Margret en haar vader.
Truus heeft samen met de meisjes gekookt ik mocht niet meehelpen, we aten lekkere macaroni, daarna hebben we een strandwandeling gemaakt, soms moet je een stuk door het bos lopen omdat er nog veel omgevallen bomen liggen van de tsunami in 1997.
De avond valt vroeg hier en in de Kampong was er door middel van een aggregaat elektrische licht van 18.30 uur tot 22 uur verder hebben zij een gaslamp.
De mensen staan vroeg in de morgen op en gaan ook weer vroeg slapen.
Wij hebben de eerste avond aan het strand gezeten bij een kampvuur waarbij Oktov gitaar speelde en zong vaak samen met Margret en Noortje, heel erg sfeervol en onthaastend.
Zo hier eindig ik de eerste dag morgen verder met het verhaal.
Groetjes Jt en Elly