Maandag 17 februari naar kampong Sopen

Beste lezers,

Vandaag met Inge en naar Chris kampong Sopen geweest, er is mij gevraagd om daar bij de Puskesmas (gezondheidscentrum)te gaan kijken.

Kampong Sopen ligt ongeveer 60 km buiten Biak, je rijdt er niet zomaar even snel heen, over het algemeen heeft Biak goede wegen, maar gemiddeld kun je niet harder rijden dan 60 km per uur, dit komt door de vele bochten en hoogte verschillen.

De laatste 10 km was de weg heel erg slecht en schiet dus niet op, maar het is een mooie route te rijden.

Met de Puskesmas gaat het niet goed, maar de problemen die daar zijn zal ik aan de stichting in Nederland die hier over gaat doorgeven.

We zijn op de terug weg op verschillende plaatsen even gestopt om te kijken en foto’s te maken.

Toen we langzaam door een kampong reden, zag Inge een vrouw lopen die ze jaren lang niet had gezien, direct gestopt dus.

Eenmaal uit de auto kwam er ook een man aanlopen en dat bleek een goede vriend van vroeger van Chris te zijn en toen ze elkaar zagen vielen zij elkaar in de armen en als Chris dat doet moet het wel een hele bijzondere vriend zijn, erg leuk om te zien.

Daarna gestopt in kampong Padwa, daar is het prachtig aan zee.

Ze hebben langs de rotsen houten vlonders gemaakt, en een betonnen trap van 144 treden, geen treden zoals bij ons maar het dubbele ervan grote stappen dus.

Er was ook een parkeerplaats aangelegd, wat voor een kampong  erg bijzonder is, maar het zag er keurig uit.

Inge had haar bedenkingen om die hindernis te nemen, ik heb Inge en Chris geraden om boven te blijven maar zij waren allebei te nieuwsgierig en zijn ook afgedaald, het is erg mooi daar, je komt daar nog schedels en botten tegen. Vroeger werden de overledenen hier niet begraven, maar eerst boven zee gelegd en daarna werd het skelet in een uitgehakte boomstam gelegd.

Leuk om daar weer te zijn, een jaar of wat geleden zijn we daar met prauw heen gevaren, omdat je er anders bijna niet kon komen.

S ’avonds bij Inge overleg met Oche die het werk van Margriet gaat over nemen wat betreft het betalen van de schoolgelden, daarvoor moet je naar de school van het kind toe omdat wij geen schoolgeld aan de ouders geven, voor hen is het soms te moeilijk om te kiezen om de school te betalen of er andere ook noodzakelijke dingen mee te doen.

Oche is een vriendin van Margriet zij werkten op hetzelfde kantoor hier.

Margriet had haar al vertelt hoe alles ging dat maakte het overleg makkelijk, ze heeft er echt veel zin en gaat deze week direct aan de slag.

Een warme groet uit Biak,

Jantinus