Mooie Papua traditie mansoranda

Ik zou het de laatste dagen wat rustiger aan doen, maar dat is niet gelukt.
Met Inge samen wat schoolkinderen thuis bezocht, wij sponseren 25 tot 30 kinderen met schoolgeld schooluniformen, en andere voor school noodzakelijke dingen.
Dit zijn vaak kinderen waarvan de vader is overleden, en de moeder bijna zonder inkomen en er alleen voor staat, ze krijgen hier geen uitkering, of je moet al bij de overheid hebben gewerkt, dan krijg je een klein beetje.
De familie help vaak met wat eten, het is pure armoede.
Bij het eerste gezin waar we kwamen hadden ze 10 kinderen, 4 kinderen gaan naar de lagere school en hoeven geen schoolgeld te betalen.
1 meisje gaat naar het vervolgonderwijs waarvoor wij het schoolgeld betalen, dankzij goede sponsoren.
De ander kinderen zijn gestopt omdat er geen geld was om de school te betalen, we hebben geprobeerd om ze te stimuleren om weer naar school te gaan en wij schoolgeld zouden betalen maar dat is niet gelukt, we hebben ze nu weer de kans gegeven in juni naar school te gaan.
In het tweede gezin woont een moeder met zoon, de moeder probeert koekjes te verkopen om zo een beetje inkomen te hebben.
Zit bij ons in het rijstproject.
Voor de zoon betalen we al jaren het schoolgeld en soms ook het uniform voor school.
Ze wonen een heel armmoedig huisje, zonder plafon met buiten een armoedige keuken.
We voegen deze woning toe aan het project woning verbetering, dat betekent de kamer opknappen inclusief plafon, de keuken gaan we helemaal vernieuwen.
Deze situaties gelden bijna voor alle gezinnen die wij helpen met schoolgeld.
Daarna bij Martha en Chris langsgereden, daar kreeg ik van de kleindochter Stenny twee kleine tasjes voor de mobile telefoon die ze zelf had gehaakt een voor Elly en een voor mij, heel lief.
We hebben Martha en Chris kleindochter Stenny en ook Martince meegenomen naar kampong Opyaref om wat foto’s van Martha en Chris te maken, Martha en Chris zijn in april 50 jaar getrouwd.
Ik heb vandaag een foto laten inlijsten die Stenny op de trouwdag zal geven.
Samen met Inge langs de meubelmaker gereden om te kijken hoe het er voorstaat met de schoolbanken, dat viel niet tegen, de banken zijn bijna klaar maar moeten ook nog geverfd worden, volgende week worden ze geleverd aan de school in kampong Adibai.
Vandaag ook weer op stap geweest met de twee commissarissen van het waterbedrijf, ze wilden graag advies over het water in kampong Paray, nadat ik dat had bekeken werd ik verrast door de bewoners daar, twee vrouwen kwamen met een grote schaal aan, ik ken deze mooie traditie inmiddels (Mansorandak) dus mijn zandalen uit getrokken en een voet in de schaal gezet die met water wordt gewassen, daarna hoor je echt bij de mensen van de kampong , de schaal krijg je mee als aandenken een mooie Papua traditie.
Ik zag dat ik gemiste oproepen had van Stenny, dus samen met Inge naar het huis van Martha en Chris gereden.
Daar aangekomen bleek dat alle vrouwen van naaicursus daar aanwezig waren, achteraf blijkt de dames er hard aan gewerkt om alle jurken af te hebben voor ik zou vertrekken en dat ze gelukt.
En natuurlijk allemaal op de foto en aan het eind zongen ze afscheid lied heel ontroerend en heel erg lief, een fijner afscheid had ik mij niet kunnen wensen.

Een warme groet uit Biak,

Jantinus