Een dag van lief en leed.
Door: Elly en Jantinus
Blijf op de hoogte en volg Jantinus en Mark
12 September 2018 | Indonesië, Biak
Op verzoek van mensen in Nederland zijn we samen met Martha en Chris die ze kennen op bezoek geweest bij twee gehandicapte kinderen, in de leeftijd tussen de 10 en 13 jaar schat ik.
De kinderen wonen bij, ik meen een tante, maar tante is een heel breed begrip hier.
De vader van de kinderen is er al heel vroeg in hun bestaan vandoor gegaan en de moeder is enkele jaren geleden gestorven, zij heeft heel goed voor haar kinderen gezorgd door een mooi huis te bouwen waarin zij met tante en haar gezin kunnen wonen.
De jongen kan alleen maar liggen en hij kijkt rond maar reageert niet, zijn zusje kan niet lopen en kan zich alleen kruipend over de grond verplaatsen, zij gaat gewoonlijk naar school waar zij door tante
naar haar klas gedragen wordt die helaas ook nog op de 1ste verdieping is.
Tante heeft een auto die zij verhuurt om inkomsten te hebben maar ik denk dat op de dagen dat dat zo is het meisje niet naar school kan.
De kinderen zagen er keurig verzorgd uit, relaties in Nederland vragen zich af wat zij voor haar kunnen doen.
Het kind is al jaren niet bij een dokter geweest dus hebben we gevraagd of zij daar naar toe willen gaan en aan hem vragen wat de medische mogelijkheden zijn.
Het was heel aangrijpend om daar te zijn om de kinderen te zien maar ook de verzorgende tante wat een werk heeft zij te doen.
Wat een ongelofelijke pech heb je als je in dit land zo gehandicapt bent.
Vanmiddag hadden we een vrolijker programma we zijn met een timmerman naar een huis wezen kijken wat vanaf de fundering vernieuwd gaat worden.
De afspraak is dat hij morgen met de begroting komt voor de materialen, het werkloon is al vastgelegd deze mannen hebben ook de school in de kampong verbouwd en werken goed.
We wilden even aan zee kijken en waren de trap naar de zee aan het zoeken, er liep direct een vrouw mee om te wijzen, zij bood ons een klapper muda (jonge kokosnoot) aan, het was er gezellig en ontspannen.
Vanavond hebben we met de naailerares en Inge een lockmachine gekocht en ook stof voor blouses deze keer met kraag die de cursisten gaan maken, wij hebben 23 meter stof gekocht want zij vinden het leuk dat iedereen dezelfde blouse maakt en natuurlijk onvermijdelijk zij willen er ook een voor mij maken dus morgen wordt mij de maat genomen in de klas.
We waren pas om 20 uur terug dus hebben we vandaag maar buiten de deur gegeten.
Pfff een volle dag.
De kinderen wonen bij, ik meen een tante, maar tante is een heel breed begrip hier.
De vader van de kinderen is er al heel vroeg in hun bestaan vandoor gegaan en de moeder is enkele jaren geleden gestorven, zij heeft heel goed voor haar kinderen gezorgd door een mooi huis te bouwen waarin zij met tante en haar gezin kunnen wonen.
De jongen kan alleen maar liggen en hij kijkt rond maar reageert niet, zijn zusje kan niet lopen en kan zich alleen kruipend over de grond verplaatsen, zij gaat gewoonlijk naar school waar zij door tante
naar haar klas gedragen wordt die helaas ook nog op de 1ste verdieping is.
Tante heeft een auto die zij verhuurt om inkomsten te hebben maar ik denk dat op de dagen dat dat zo is het meisje niet naar school kan.
De kinderen zagen er keurig verzorgd uit, relaties in Nederland vragen zich af wat zij voor haar kunnen doen.
Het kind is al jaren niet bij een dokter geweest dus hebben we gevraagd of zij daar naar toe willen gaan en aan hem vragen wat de medische mogelijkheden zijn.
Het was heel aangrijpend om daar te zijn om de kinderen te zien maar ook de verzorgende tante wat een werk heeft zij te doen.
Wat een ongelofelijke pech heb je als je in dit land zo gehandicapt bent.
Vanmiddag hadden we een vrolijker programma we zijn met een timmerman naar een huis wezen kijken wat vanaf de fundering vernieuwd gaat worden.
De afspraak is dat hij morgen met de begroting komt voor de materialen, het werkloon is al vastgelegd deze mannen hebben ook de school in de kampong verbouwd en werken goed.
We wilden even aan zee kijken en waren de trap naar de zee aan het zoeken, er liep direct een vrouw mee om te wijzen, zij bood ons een klapper muda (jonge kokosnoot) aan, het was er gezellig en ontspannen.
Vanavond hebben we met de naailerares en Inge een lockmachine gekocht en ook stof voor blouses deze keer met kraag die de cursisten gaan maken, wij hebben 23 meter stof gekocht want zij vinden het leuk dat iedereen dezelfde blouse maakt en natuurlijk onvermijdelijk zij willen er ook een voor mij maken dus morgen wordt mij de maat genomen in de klas.
We waren pas om 20 uur terug dus hebben we vandaag maar buiten de deur gegeten.
Pfff een volle dag.
-
12 September 2018 - 13:48
Truus:
Heerlijk, jullie verslag elke dag is n lichtpuntje in wat je noemt een hectische periode.
Liefs en groeten
Truus -
12 September 2018 - 16:16
Betteke:
Lieve Elly en Jantinus,
Nog geen enkel berichtje van mij..Jullie zullen wel denken..
Weer terug uit Zuid Italië bleek ik niet meer in mijn mail te kunnen. Dat is ondertussen hersteld, maar ik heb nog steeds problemen met internet. Laten we hopen dat dit bericht verstuurd wordt.
Wat maken jullie weer veel mee en elke keer kondigen zich weer nieuwe uitdagingen aan!
In de opmaat naar het huwelijk van Margriet trekken jullie weer alles uit de kast om de medemens te helpen. Echt super dat jullie daar zoveel energie in stoppen! Dankzij Inge en Margriet weten jullie precies waar jullie moeten zijn en volgens mij halen jullie daar zelf ook veel voldoening uit. Geweldige foto’s ondersteunen het verhaal en moeten natuurlijk ook ons gulle gevers maken. Slimme marketing Jantinus -
12 September 2018 - 19:52
Sonja:
Ja, je hebt zeker pech om in zo'n land te wonen, die niets of bijna niets doet voor gehandicapten. Gelukkig kunnen jullie misschien nog iets eraan doen. En hopelijk zijn er meerdere mensen, die iets doen en ook inzien, dat er meer aan gedaan moet worden.
Leuk, dat naaiclubje. Ik zou jullie wel willen zien met dezelfde blouse Elly. Leuke stof.
Veel plezier verder. De dagen gaan zeker erg snel.
Groetjes Sonja.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
