Maandag 17 september, naar Owi

Vanmorgen zijn we samen met Inge Chris op uitnodiging van Winde en haar dochters met de boot naar Owi ,een eilandje voor de kust tegenover Bosnik gevaren.
Het is eerst altijd een gedoe om een boot te vinden, we hebben gevaren met een wat grotere boot zonder vlerken, zelf houd ik meer van een traditionele prahu met vlerken voor de stabiliteit, zij varen ook een wat rustiger tempo.
De boot ging zo hard dat we weinig rond konden kijken en kletsnat van het opspattende water aankwamen op het eiland.
Zoals gewoonlijk onder grote belangstelling van de kampong bewoners.
We vroegen of wij ons mochten omkleden in een huis daar en dat mag altijd mensen zijn heel gastvrij.
De bewoners van dit huis maken sierraden die zij op de markt in Bosnik verkopen, Jantinus verkent altijd de kampong en kwam een kleine smederij tegen waar drie mannen aan het werk waren om schroevendraaier te maken.
Een bediende de blaasbalg gemaakt van onderdelen van een vliegtuig uit de tweede wereldoorlog en een tweede man sloeg op een aambeeld ook uit lang vervlogen dagen, de derde maakte een handvat van dunne boomstam om het ijzer, mooi bedrijfje.
We hebben heerlijk gezwommen in het warme zeewater, ik moest weer denken aan het zwembad vroeger waar vaak het bordje 18 graden stond.
Later hebben we in een wat rustiger tempo langs de prachtige kust gevaren en een plekje gevonden waar we rustig konden eten, en prachtige grote vlinders vlogen helaas zijn die te snel om te fotograferen net als de dolfijnen die we zagen je bent meestal te laat om ze vast teleggen.
Het is Jantinus wel gelukt maar een sprong vastleggen lukte weer niet maar het blijft heel bijzonder.