Uitleg voor nieuwelingen

Omdat er ieder jaar weer nieuwe lezers bijkomen, wil ik vandaag in het kort beschrijven hoe ons leven hier is, en uitleggen wie de meest voorkomende mensen zijn waarover we schrijven.
Jantinus is hier 5 soms 6 dagen per week aan het werk bij de plaatselijke waterleidingmaatschappij in opdracht van de WMD, waar hij advies geeft op technisch gebied maar ook betrokken is bij de bedrijfsvoering.
Hij gaat twee keer per jaar hiernaar toe en de laatste jaren ga ik dus in het voorjaar een paar maanden mee.
Door hier vaak te komen en verder te kijken en te luisteren dan kom je ook steeds meer te weten over alle narigheid die hier ook ruim aanwezig is.
Dat begon op het werk, Jt zag daar soms lelijke wonden waar niets aan gedaan werd dus ging hij met de mannen naar het ziekenhuis, waar mensen wel vaak gratis verzorgd worden maar geen verband middelen mee krijgen.
En wat klein begon is ondertussen nogal uitgebreid met naailessen schoolgelden betalen om onderwijs mogelijk te maken, huizen (krotten)verbeteren en soms zelfs vervangen, rijst brengen naar de allerarmsten.
Er zijn gelukkig heel veel mensen die ons daarbij helpen, fam. Vrienden en veel veteranen, die hun diensttijd hier doorbrachten en zich nog altijd erg verbonden voelen met de Papua s.
Wij huren hier een huis met een prachtig uitzicht over de stad, je kunt de vliegtuigen zien aankomen en op zee de boten zien komen en gaan.
Zo langzamerhand kennen we hier al veel mensen:
Oktov is de beheerder van dit huis en woont met zijn vrouw en drie kinderen in een klein huisje onderaan de heuvel waar ons huis opstaat.
Inge zij is een goede vriendin van ons geworden zij woont al haar hele leven op Biak en spreekt heel erg goed Nederlands, zij staat altijd voor ons klaar om te helpen en te vertalen.
Margriet is een jonge Papua vrouw die jarenlang Nederlandse lessen heeft gevolgd bij Truus van Vliet die hier jaren op Biak heeft gewoond, zij heeft een hele drukke baan, maar staat altijd klaar om te helpen wij noemen haar vaak onze Biak dochter.
Inge en Margriet zijn de twee mensen die samen met ons de hulp die we geven aan de gang houden.
Chris een oudere Papua die Jantinus al van het begin af aan kent hij spreekt Nederlands en gaat vaak als gids mee met Nederlanders die hier op vakantie komen, vooral veteranen.
Martha zij is de vrouw van Chris en komt hier 5dagen per week het huishouden doen dat lijkt heel luxe (is het ook) maar wassen zonder wasmachine en de
Helaas spreekt Martha geen Nederlands en is daardoor een gesprek lastig ik begrijp soms wel waar het overgaat maar met mijn beperkte woorden schat van Bahassa Indonesia is het lastig, gelukkig kunnen we er wel samen om lachen en ligt tijdens de koffie het woordenboek met de leesbrillen tussen ons in.
Jantinus spreek in dit geval uit als Jantinoes dat is een klein bijna vierjarig papua jongetje dat een zoontje is van Jenny die als tolk voor Jt heeft gewerkt in de tijd dat zij van het jongetje zwanger was, zij noemt Jt vader omdat zij haar moeilijkheden aan hem kon vertellen, en als dank haar zoon naar hem vernoemd heeft.
Alle namen van mensen die we kennen is een beetje veel van het goede maar deze lijst kan je helpen de verhalen te snappen.