Het ging weer anders,

Vanmorgen kregen we een sms’je van Martha dat zij vandaag niet met ons op stap kon maar morgen wel.
Wij zijn na het ontbijt met een Ojek naar de stad gegaan, naar Johannes een man die Nederlands spreekt, daar hebben wij vorige maand kennis mee gemaakt.
Uiteindelijk zijn hij en zijn zoon met ons op stap zijn geweest in een taxibusje die je per uur of dagdeel kunt huren.
We gingen naar de Tafelberg waar je heel grote en dikke bomen ziet heel erg mooi allemaal, bovenop die berg is een monument voor Japanse oorlogsslachtoffers, het uitzicht over de stad moet heel mooi geweest zijn maar de wildernis is haar gang gegaan en er is niets gedaan om het tegen te houden.
Maar de rit was prachtig we zagen mooie vlinders en zelfs een miljoenpoot nooit van gehoord maar het beest is ongeveer 30cm lang en zo dik als een pink en heel veel pootjes dus.
Johannes nam ons vervolgens mee naar een plaats waar twee Nederlanders wonen, beiden getrouwd met een Papua vrouw, de eerste was voor een operatie in Nederland, Emmen notabene zo klein is de wereld.
Zijn vrouw was er wel en we hebben hun prachtige huis bekeken en het onvoorstelbaar mooie uitzicht bewonderd.
Een tweede die een eindje verder woont, was er wel daar hebben we gezellig even zitten praten, hij was nog met zijn huis aan het bouwen.
Onderweg nog even gestopt om cacaobomen te zien, en Johannes wees ons op een plantje dat kruidje roer mij niet heet, nu kende ik de uitdrukking wel maar nooit geweten dat het een bestaand plantje was, heel grappig als je de baadjes aan raakt sluit die zich.
Op de terugweg weer langs een Indische Nederlander waar we ook weer hartelijk werden verwelkomd en even later arriveerde ook Guus Lapree die we in Biak ook al ontmoet hebben.
Guus en een vriend zijn hier op bezoek maar hebben hun jeugd hier doorgebracht dus we zaten met een stel oude school vrienden, het was een leuk bezoek.
Zo was dit ook weer een volle dag met heel veel mooie vergezichten en nieuwe mensen.