Zondag 1 november

Dagje gezondheidszorg

Op deze zondagmorgen werden wij al vroeg gewekt door muziek en zang in de nog in aanbouw zijnde kerk naast ons huis, niet zo erg maar wel als dat tot ver in de middag doorgaat.
Maar om een uur of twee kwam de vrouw van Oktov naar Jt en maakte hem duidelijk dat Oktov gisteravond een klap op zijn hoofd heeft gekregen van een of andere gek, toen hij als Ojek aan het werk was.
Jt is met haar meegegaan en vond dat hij er beroerd uitzag en hij had erge hoofdpijn dus daarvoor Paracetamol gegeven.
Vanavond is Jt weer naar hem wezen kijken en was er geen verbetering dus voorgesteld om Truus te bellen om een dokter in te schakelen, we zijn met hem naar de eerste hulp in het ziekenhuis gegaan waar hij medicatie tegen de zwelling en de pijn heeft gekregen.
Als er een röntgenfoto van gemaakt moet worden kan dat morgen pas.
Verder zijn we deze middag met Truus naar het huis van het kind dat geopereerd moet worden gereden, morgen zorgt zij dat de gegevens door gegeven worden.
Ik had het kind nog niet gezien maar wat een zielig gezicht al was het een pittig meisje en niet verstopt of terug getrokken gelukkig.
Wij zaten in een huis waar een gezondheidspost, is wat je alleen aan het bord aan de straat kan zien, er wonen gewoon mensen, toen wij daar waren kwam ook de moeder met het zoontje die niet lopen kan zo te zien een spastisch kind Truus heeft daarvoor formulieren voor het Liliane Fonds ingevuld.
Maar er was ook nog een moeder met een meisje wat erg mank liep wat volgens de moeder ontstaan was door injecties die het had gekregen tegen benauwdheid.
Hiervoor leek ons het een goed idee het kind eerst eens te laten onderzoeken door een arts, waarvoor ondertussen een afspraak is gemaakt.
Een heel emotionele middag vond ik het, gelukkig viel er ook nog wat te lachen.
Het is hier heel gewoon dat het halve dorp bij zoiets aanwezig is zo ook een viertal jongens van een jaar of 8 die op een rij tegen de muur gingen zitten, maar dit vond opa te gek, hij liep erheen en draaide om de beurt bij alle vier een oor om waarop ze de aftocht bliezen, het was zo grappig om te zien want volgens mij deed hij hen geen pijn,Jt en ik keken elkaar aan en hadden moeite om niet in de lach te schieten.
We hebben dit weekend ook kennis gemaakt met een van de dochters van Yustin die samen met een nichtje in Biak is voor een test week, dit is om te kijken of zij als ambtenaar in dienst kunnen treden, al kan dat bij goedkeur nog wel lang duren voor je werkelijk een baan hebt.
Deze dochter is een jaar in Nederland bij fam. geweest en kon dus een beetje Nederlands praten.