We zijn weer thuis

Dit is ons laatste verlag van onze reis naar Biak. In de laatste week voor ons vertrek naar Nederland werd ik helaas ziek. Waarschijnlijk griep. Koorts en alle andere symptomen die daarbij horen, maakten dat ik met niet fit genoeg voelde om verslagen te maken. Inmiddels gaat het gelukkig weer beter. In die laatste week hebben we natuurlijk niet stil gestaan. De projecten die we wilden doen deze keer op Biak waren allemaal gestart. Jantinus is ze de laatste week blijven volgen. En ik natuurlijk ook, soms een ochtend mee en soms van afstand. Afgelopen zaterdag zijn Charles en Roberto naar Wari gegaan om daar het project te gaan starten. In deze kampong gaan we de bestaande waterleiding vervangen en via de brug over de Wari rivier naar de andere kant van de kampong water brengen. Daar is al enkele jaren geen water meer, doordat de leiding die over de Wari rivier liep kapot was gegaan. Daardoor had ook de school van Wari geen water meer. Alle materialen waren de week ervoor al naar Wari gebracht, alleen waren de werkzaamheden door het slechte weer nog niet gestart. Gelukkig konden die zaterdag wel worden gestart en in de loop van de dag kregen wij de foto’s van de werkzaamheden al binnen. Leuk om te zien hoe de meters aan tyleen uitgerold door de kampong lagen. De fantastische manier waarop de mannen in Wari vol enthousiasme aan het werk waren gegaan gaf ons op afstand een goed gevoel. Zaterdagavond waren we uitgenodigd voor de verjaardag van Sonja die 85 jaar werd. Sonja had Chris en Martha, Inge en ons uitgenodigd voor een buffet in hotel Swiss Bell. Daar hebben we lekker gegeten van al het lekkers wat op het buffet uitgestald stond. Zondag hebben we de auto laten wassen en zijn we wat mooie plekjes gaan bekijken rond Biak stad. Afgelopen jaar is er een evenement geweest op Biak, waardoor er op verschillende plekken langs de kust nieuwe gebouwen en pleinen zijn gemaakt om evenementen te houden. We kwamen zelfs een Tourist Office tegen in een afgelegen kampong. Voor de normale toerist niet te vinden. Wij vinden het ongelooflijk dat er geld aan dergelijke projecten is uitgegeven, vooral omdat ze nooit gebruikt gaan worden. Maar goed er zijn mensen die er werk door hebben gehad. Dat is dan de positieve gedachte erbij.

Maandag gaan we wat watervallen bekijken. Omdat we langs Wari komen nemen we Roberto en Charles mee. Charles gaat met ons mee naar de watervallen en Roberto zetten we in Wari af. In Wari aangekomen zien we dat de tyleenleiding al helemaal door de kampong ligt. Al bijna tot aan de straat waar ook de brug ligt waar de leiding overheen zal gaan. Er is hier zaterdag hard gewerkt. Jantinus regelt dat de leiding ook iets de grond ingegraven gaat worden zodat hij niet beschadigd raakt doordat hij aan de oppervlakte ligt. We zetten Roberto af en rijden door naar de watervallen van Warsa en Kormon. Die liggen nog ongeveer 20 km verderop. Ik was al eerder bij deze watervallen geweest, maar ze blijven indrukwekkend. Vooral de waterval van Kormon. Daar lopen we met een aantal kampong bewoners naar toe. We moeten daarvoor een stukje door de rivier lopen. We worden door de bewoners door het water geholpen, want het is spekglad. Bij de waterval aangekomen zien we dat er veel water naar beneden komt. Het is de afgelopen week niet heel mooi weer geweest. Er is veel regen gevallen en dat is te zien. Het water komt met bakken naar beneden. Toen ik hier in 2015 was viel er aanmerkelijk minder water naar beneden. Dat is vooral te zien als ik nog even snel de foto’s van toen erbij zoek. Toen stonden we onder de waterval en lieten ons nat regenen. Dat doen we deze keer maar niet. Waarschijnlijk valt het water daar nu ook te hard voor. Maar het is een prachtig gezicht. We maken hier uitgebreid foto’s. Dan rijden we weer terug richting Wari. Onderweg zien we nog een waterval in de verte. Die valt van grote hoogte naar beneden. Als we hier een volgende keer weer komen gaan we daar zeker naar toe lopen. Nu maken we snel wat foto’s op afstand. Terug in Wari zien we dat Roberto druk aan het werk is met de mensen uit de kampong. We overleggen dat wij terug naar Biak stad gaan. Charles zal later op de dag terug gaan om Roberto weer op te halen. Als we terug zijn in Biak stad brengen Jantinus en Charles mij naar het hotel. Voor mij is het even mooi geweest. Jantinus en Charles gaan nog materialen bestellen voor de volgende fase in Wari. Daarna rijden ze door naar Mariyendi waar ze nog even bij de toiletten bij de school gaan kijken. Daar schiet het nu ook echt op. De plafonds zitten er helemaal in. Charles zal daar de komende week de goten aan het gebouwtje zetten, waar het water mee opgevangen wordt om de toiletten te kunnen spoelen. Heel mooi om te zien dat dit project zo voorspoedig verloopt. Het kan niet lang meer duren of dit toiletgebouw is weer functioneel. Maandagavond lig ik al vroeg op bed en slaap de klok rond. Dat doet me goed.

Dinsdag voel ik me gelukkig een stuk beter. Het is ook onze laatste dag op Biak. We hadden Sonja beloofd om met haar over het eiland te gaan en ons hydrocultuur project te laten zien. Dinsdag stap ik weer achter het stuur van de auto en we halen Inge op die ook met ons mee zal gaan vandaag. Daarna rijden we naar het voormalige KLM hotel waar Sonja logeert. Als we Sonja hebben opgepikt rijden we eerst naar pasar Bosnik. Dit is een pasar waar veel vis verkocht wordt, maar er zijn ook souvenirs te koop. We kijken er uitgebreid rond. Sonja koopt hier haar souvenirs en Jantinus en ik kijken hier ook wat rond. Als Sonja is uitgekocht en gekeken stappen we weer in de auto. We rijden door naar kampong Saba waar een mooi strandje is. Daar kijken we rond en maken wat foto’s. Hoewel het niet regent, schijnt de zon helaas ook niet. Dat is voor de foto’s wat jammer. Maar het is en blijft schitterend hier.Vervolgens gaan we door naar kampong Sundey. Daar worden we welkom geheten door Serli. We krijgen thee en wat te eten. Jantinus geeft Serli nog wat zaden uit Nederland. Deze zaden zijn bestemd voor de vrouwen uit Wamena. Deze vrouwen wonen op Biak en leven van het verbouwen van groenten. In Wamena kun je heel goed groenten verbouwen. De vrouwen hebben op Biak tuinen gemaakt waar ze hun kennis uit Wamena gebruiken om groenten te verbouwen. We geven ze elk jaar zaden, zodat ze daarmee in hun levensonderhoud kunnen voorzien. De groenten worden door de vrouwen verkocht in Biak stad. We hadden de vrouwen in Biak stad zelf niet gezien. We hoorden nu dat ze op dit moment geen groenten hebben om te verkopen. Deze zaden komen dus nu goed van pas. Serli heeft beloofd dat ze de zaden naar de vrouwen zal brengen. En vandaag kregen we de foto’s uit Biak dat Serli ze aan het uitdelen is bij de vrouwen uit Wamena. Heel leuk om te zien. Met Sonja rijden we nog even door naar de school van Sundey waar de hydrocultuur opstelling staat. Daar laat ze zich bij praten door Serli die vol enthousiasme de opstelling laat zien.

We gaan weer richting Biak stad. In Biak stad gaan we langs Tiptop. Tiptop is een haventje vlak bij ons hotel waar Durian wordt aangevoerd vanuit Yapen. Daar kopen we wat Durian om mee te nemen naar de naaicursus. We willen nog even afscheid nemen van de dames van de naaicursus. Bij Chris en Martha aangekomen waar de naaicursus wordt gehouden, blijkt dat er nog niemand is. Niet veel later komt de nieuwe naailerares aanlopen. We maken even kort kennis met haar. Doordat de dames nogal wisselen met de aanvangstijden van de cursus is het kennelijk niet meer duidelijk wanneer ze aanwezig moeten zijn. Wij kunnen niet langer wachten en vertrekken weer. Later die middag krijgen we foto’s dat ze er allemaal toch zijn. We hopen dat ze genoten hebben van de Durian. We brengen Inge naar huis en vervolgens gaan we met Sonja naar haar hotel. Daar drinken we nog een Bintang en dan vertrekken wij ook naar ons hotel. In de avond gaan we nog even wat eten bij Kitong. Daar drinken we ook elke avond een kopje koffie. Onze laatste voor deze trip. We nemen daar afscheid van het personeel en zeggen dat we volgend jaar weer komen koffie drinken. Voor nu is het mooi geweest. We gaan naar bed. Morgen koffers pakken en richting Nederland.

Woensdagmorgen slapen we eerst uit. We moeten pas om 12:00 uur op het vliegveld zijn. Na het ontbijt gaan we langzaamaan onze koffer pakken. Als je daarmee klaar zijn dan kan het wachten beginnen. Inge komt nog even langs en het personeel van het hotel komt afscheid nemen. Ook de dames die onze kleren hebben gewassen zijn er om nog even gedag te zeggen. Uiteraard moeten we nog met ze op de foto. Om 12:00 uur stappen we in de auto en gaan naar het vliegveld. Daar worden we opgewacht door Sonja, personeel van het KLM hotel, Chris en Inge. Als we onze koffers hebben afgegeven gaan we met z’n allen nog even koffie drinken bij een koffietentje op het vliegveld. Daar gaan we nog een keer met z’n allen op de foto en dan wordt het tijd om naar de vertrekhal te gaan. We nemen afscheid van iedereen en hopen ze volgend jaar weer te zien. Dan gaan wij door de security en start onze reis naar Nederland.

We vliegen vanaf Biak om 13:40 uur eerst naar Jayapura. In Jayapura moeten we even het vliegtuig uit en na een klein uurtje vliegen we gelijk door naar Jakarta. Vanaf Jayapura is dat 5 uur vliegen. We komen om 19:00 uur aan in Jakarta. In Jakarta halen we onze koffer op, want die moeten we voor onze reis naar Amsterdam opnieuw inchecken. We moeten twee uur wachten op de luchthaven van Jakarta voordat we onze koffer weer kwijt kunnen. Als we onze koffer uiteindelijk kwijt zijn gaan we door de security en bij de gate eten we nog wat. Om 23:20 kunnen we boarden en dan net na 00:00 uur start onze reis naar Doha in Qatar. Tijdens deze vlucht kunnen we gelukkig redelijk goed slapen. De vlucht duurt ongeveer 6 uur. Om 04:30 uur zijn we in Doha, waar we gelijk door moeten naar de gate waar onze vlucht naar Amsterdam vertrekt. We hebben ongeveer een uur overstaptijd. Om 05:50 uur vertrekken we dan voor onze laatste vlucht van 6 uur naar Amsterdam. Helaas lukt het tijdens deze vlucht niet om te slapen. We kijken de uren weg tijdens deze vlucht. Je wilt dan gewoon naar huis. Rond 10:30 landen we eindelijk in Nederland. Nadat we onze koffer hebben haasten we ons naar de trein. We kunnen de rechtstreekse trein naar Assen van 12:05 uur gelukkig net halen. Om 13:55 uur zijn we in Assen waar Elly ons staat op te wachten. Fijn om elkaar weer te zien. Dan word ik naar huis gebracht en vertrekken Jantinus en Elly naar Westerbork. Thuisgekomen staan er bloeiende viooltjes voor het huis en een bosje bloemen in de woonkamer. Die zijn door Jacko geregeld, wat heerlijk om zo thuis te komen. Als ik mijn koffer uitgepakt heb, komt Jacko uit zijn werk en drinken we samen onder het genot van een kaasplankje een wijntje. Heerlijk om weer thuis te zijn!

Jantinus en Mark

Wil je ook bijdragen dat kan! Gebruik daarvoor de donatie link. Je kan zelf een bedrag invullen.

Donatie link

of door onderstaand rekeningnummer te gebruiken:

NL27 RABO0394857178 t.n.v.Stichting Hati Bersatu (Let op! Een nieuw rekeningnummer)