Inhalen

We lopen een beetje achter wat informatie, hier komt het verhaal vanaf donderdag avond.
Wij werden verrast met een avondje Karaoke wat mateloos populair is in heel Indonesië, dus ook in Biak.
Inge vroeg ons haar weg te brengen, maar eerst Lenne en Mieke ophalen.
We kwamen dus uit bij een heel nieuw café, Karaoke de hele club stond ons op te wachten, iedereen zingt en doet mee, het nadeel is dat het volume kei hard is en met bij behorende gekleurde lichtflitsen, maar gezellig was het wel, wij kregen een mooie waaier van Johanna en Rita had voor mij uit Yogjakarta een mooie nachtpon meegebracht.
Vrijdag was het weer breien, ik had voor een zus van Margriet wat mee gebreid want zij vertrekt vandaag weer van Biak naar Asmat waar zij dominee is.
Zij heeft de beer in elkaar genaaid en de snuit geborduurd het is erg leuk geworden, Jantinus heeft ondertussen haar dochtertje beziggehouden.
De anderen schieten al mooi op dus de rest van de beren zijn als ik weer in Biak ben, ook gauw klaar.
Want we zijn vanmorgen om 5uur vertrokken naar Marauke, dat ligt aan de andere kant van Papua dicht bij Australië en ook bij de grens met Papua new Guinee.
Over het eiland loopt een kaarsrechte lijn tussen het Indonesische en vrije Papua vroeger het Australische deel.
In Jayapura moesten we overstappen we zijn wel wat gewend ondertussen maar het bleek weer niet simpel op de borden stond gate 1 maar die stond nergens aangegeven we werden verwezen naar een boven verdieping naar gate 2, uiteindelijk gingen we via gate 4.
In Marauke werden we hartelijk ontvangen door een medewerkster van het waterbedrijf hier, Jt. kende haar wel, in het hotel aan gekomen werden we vol met eten gepropt en daarna konden we een lekker tukje gaan doen.
Maar ik werd wakker en dacht wat raar het bed beweegt, maakte Jantinus wakker er was een aardbeving, wel even schrikken dus, we zijn naar beneden gegaan waar meer hotelgasten waren.
Daar stelden zij ons gerust alleen toen ik onder een hele grote” bewegende”
Pegellamp stond werd er wel gezegd niet daar staan Ibu dus helemaal gerust waren zij ook niet.
Maar er is gelukkig niks gebeurt, ik moest nog wel even denken aan vanmorgen toen we weggingen zei Jt, nou Elly weer een nieuw avontuur, maar dit had hij niet in gedachten.
In de namiddag toen het droog was nog even rondgewandeld, heerlijk koel (niet naar Nederlandse bergrippen) dat zijn we niet gewent maar wel even lekker.
Morgen nog een dagje samen vrij om rond te kijken.