Hoera, we hebben weer een stempel

Wie ooit in dit land is geweest weet dat zij hier dol zijn op stempels, al bij aankomst in het land wordt er heel wat af gestempeld ik moet altijd denken aan hoe wij vroeger postkantoren speelden.
We hebben ons de afgelopen weken zorgen gemaakt of onze visa wel verlengd zouden worden er werd nogal moeilijk over gedaan maar Pa Aserem heeft de nodige brieven geschreven en het is nu in orde.
Normaal zou het geen punt zijn of je een week eerder naar huis moet, maar met de vakantie in het verschiet ligt dat even anders.
En we waren blij om te horen dat het vliegverkeer ook weer normaal is, allemaal wel spannend, maar gelukkig lijkt het goed, de kinderen hebben beide gebeld vanavond en de zin om te vertrekken is groot.
Trea vertelde dat vanmorgen de auto ramen nog bevroren waren, zij had zich getroost met de gedachte dat zij over een paar dagen in de warmte zit.
Vandaag zijn de bouwmaterialen naar het huisje in Adoki gebracht en morgen gaat Oktov daar samen met Mozes starten.
Wij hebben vanmiddag nog een oliedrum daarheen gebracht en water om mee te werken.
Het was aandoenlijk om te zien dat zij alle spullen in het huisje hadden gezet uit angst voor diefstal.
Zij durven ook niet bij huis weg want er is nauwelijks sprake van een deur laat staan een die op slot kan.
De dag besloten met een gezellig bezoek van Margret, Noortje wilde ook komen maar voelde zich niet lekker, ook Margret verheugd zich er op om Mark, Jorryt en Trea weer te zien.