Placenta lamp

Het heeft hier vandaag heel hard geregend, zo erg dat van de berg achter ons huis het water in huis liep, gelukkig richtte dat geen schade aan alleen moet je erg voorzichtig lopen want natte tegels zijn spekglad.
Maar we hebben ons best vermaakt en de zondagse soep smaakte lekker deze keer asperge soep en zonder pakje toch lekker geworden alleen was ik iets te royaal met de sambal geweest maar dat past bij het land hier.
Vanavond zijn we uit eten geweest alleen al fijn om niet te hoeven bedenken wat je nu weer moet koken.
Margret is vanavond hier geweest en heeft samen met Jt op internet gekeken wat voor treinen we straks op Java het beste kunnen nemen, zij kent veel mensen op die op de vliegvelden werken door heel Indonesië en vraagt voor ons aan hen allerlei tips voor reizen en hotels.
Margret had van haar moeder een zakje vol Mata Biak meegekregen voor onze actie waarvoor wij niet mochten betalen zij was blij om zo bij te kunnen dragen aan het goede doel.
Het zijn heel mooie exemplaren, van Henk hoorden wij dat er mensen zijn die er oorbellen van willen laten maken voor hun dochters leuk idee, Trea en ik hebben er allebei een in een ring laten zetten en om dat ook in oorbellen te doen lijkt mij ook wel wat.
Toen wij Margret naar huis brachten zagen wij bij een huis een lamp op de grond staan, die er uitziet als een plastic emmer die op de kop staat, we hadden al eerder een dergelijke lamp gezien en Jt zei kijk weer een zo’n lamp.
Margret vertelde toen dat er daar dan een baby geboren is, de vader begraaft de placenta en plaatst er een lamp op die soms wel een maand blijft staan, mooi zulke oude gebruiken al wordt dat ook hier minder.