Naar het militaire hospitaal

Vanmorgen zat ik buiten toen eerst Yustin op de motor langs kwam, roepen en zwaaien en even later was Ans er die is gister terug gekomen van een weekendje Sowek.
Nog weer even later kwam Truus met een broek die zij voor mij gerepareerd had en die bracht Yujun en Ina mee, tot slot kwam ook Yustin nog, zo was het weer een drukke boel.
Ans had veel pijn aan haar bovenarm kon deze haast niet bewegen en had al de nodige pijnstillers op.
Wat te doen in het ziekenhuis zijn in de middag geen artsen op de poli daarom rade Ibu Nanik Jt aan om met haar naar het militaire hospitaal te gaan,daar zijn altijd artsen aanwezig, normaal is het niet makkelijk om dat terrein op te komen maar dat ging vlot en de ontvangst was erg vriendelijk.
Haar arm werd door een waarschijnlijk fysiotherapeut uitgebreid behandeld en de arts schreef medicijnen voor.
De arts herkende Jt direct en zei dat hij hem al meerdere malen in Biak had gezien, ook dat werkt niet tegen je.
Het was wel grappig de behandeling vond plaats buiten op een bankje, met ons en een heleboel aanloop erbij.
Wat ik er van heb kunnen zien zag er schoner en netter uit dan het stadshospitaal, maar zij zullen ook wel over wat meer middelen beschikken, de arts zei tegen Jt als je wat hebt kom hier dan maar hier heen, we hopen het niet nodig te hebben.
Voor de oud militairen die dit lezen het hospitaal is in Sorido aan de weg naar waterbasis, die kennen dit wel uit hun eigen diensttijd toen was dit ook al militair terrein.