Naar het militaire hospitaal
Door: Elly en Jantinus
Blijf op de hoogte en volg Jantinus en Mark
23 Februari 2010 | Indonesië, Biak
Vanmorgen zat ik buiten toen eerst Yustin op de motor langs kwam, roepen en zwaaien en even later was Ans er die is gister terug gekomen van een weekendje Sowek.
Nog weer even later kwam Truus met een broek die zij voor mij gerepareerd had en die bracht Yujun en Ina mee, tot slot kwam ook Yustin nog, zo was het weer een drukke boel.
Ans had veel pijn aan haar bovenarm kon deze haast niet bewegen en had al de nodige pijnstillers op.
Wat te doen in het ziekenhuis zijn in de middag geen artsen op de poli daarom rade Ibu Nanik Jt aan om met haar naar het militaire hospitaal te gaan,daar zijn altijd artsen aanwezig, normaal is het niet makkelijk om dat terrein op te komen maar dat ging vlot en de ontvangst was erg vriendelijk.
Haar arm werd door een waarschijnlijk fysiotherapeut uitgebreid behandeld en de arts schreef medicijnen voor.
De arts herkende Jt direct en zei dat hij hem al meerdere malen in Biak had gezien, ook dat werkt niet tegen je.
Het was wel grappig de behandeling vond plaats buiten op een bankje, met ons en een heleboel aanloop erbij.
Wat ik er van heb kunnen zien zag er schoner en netter uit dan het stadshospitaal, maar zij zullen ook wel over wat meer middelen beschikken, de arts zei tegen Jt als je wat hebt kom hier dan maar hier heen, we hopen het niet nodig te hebben.
Voor de oud militairen die dit lezen het hospitaal is in Sorido aan de weg naar waterbasis, die kennen dit wel uit hun eigen diensttijd toen was dit ook al militair terrein.
Nog weer even later kwam Truus met een broek die zij voor mij gerepareerd had en die bracht Yujun en Ina mee, tot slot kwam ook Yustin nog, zo was het weer een drukke boel.
Ans had veel pijn aan haar bovenarm kon deze haast niet bewegen en had al de nodige pijnstillers op.
Wat te doen in het ziekenhuis zijn in de middag geen artsen op de poli daarom rade Ibu Nanik Jt aan om met haar naar het militaire hospitaal te gaan,daar zijn altijd artsen aanwezig, normaal is het niet makkelijk om dat terrein op te komen maar dat ging vlot en de ontvangst was erg vriendelijk.
Haar arm werd door een waarschijnlijk fysiotherapeut uitgebreid behandeld en de arts schreef medicijnen voor.
De arts herkende Jt direct en zei dat hij hem al meerdere malen in Biak had gezien, ook dat werkt niet tegen je.
Het was wel grappig de behandeling vond plaats buiten op een bankje, met ons en een heleboel aanloop erbij.
Wat ik er van heb kunnen zien zag er schoner en netter uit dan het stadshospitaal, maar zij zullen ook wel over wat meer middelen beschikken, de arts zei tegen Jt als je wat hebt kom hier dan maar hier heen, we hopen het niet nodig te hebben.
Voor de oud militairen die dit lezen het hospitaal is in Sorido aan de weg naar waterbasis, die kennen dit wel uit hun eigen diensttijd toen was dit ook al militair terrein.
-
23 Februari 2010 - 17:01
Mini En Henk:
Hallo,
Bij foto vier:Glaasje op laat je rijden?
Bekend als de bonte hond zouden we zeggen.
Zelfs bij het militaire terreinen en hospitaal hoeft JT geen sesam open u te zeggen.
Er is geloof ik al een Nederlander die koning is van een of ander Afrikaans land.
Hebben ze daar geen soort onderkoning nodig?
Peter olie is dat ook geworden weliswaar door de oliekan maar met water gaat het misschien ook wel.
Geachte volgers waarschijnlijk spreek ik weer eens in raadselen.
Een peterolieboer, ik dacht dat het Esso was, heeft in het verre verleden een klein boekje uitgegeven.
Peter Olie.
Peter olie is een rakker,
Bij de hand en altijd wakker
Aan zijn vriendjes op de kade
Toont hij graag zijn heldendaden
Hij zal nu eens laten blijken
Dat hij op zón schip durft kijken ……..
En dan weet ik het niet goed meer mijn oudste zus kan wel uitkomst brengen.
Joke vul jij dit even aan want de volgers zitten te popelen om
De avonturen van Peter Olie verder te horen en
Dan zien ze de mogelijkheid van het onderkoningschap van JT ook wel zitten
De zwartjes zijn reeds aanwezig
Groet,
Henk
-
23 Februari 2010 - 19:01
Joke:
Zit je te wachten op de tien kilometer op de os krijg je zo,n vraag. Maar die uitdaging ga ik natuurlijk aan.
Maar hijduikelt in het water,als hij bovenkomt veel later heeft hij geluk en grijpt kordaat een oliekan van d automaat.
wind en stroom voeren hem mee over de eindeloze zee ,zonder eten zonder drinken, altijd bang dat hij zal zinken.
Eindelijk drijft hij naar een strand en zo komt hij weer aan land,maar hij meent daar iets te horen,Peter schrikt als nooit tevoren.
Tot zoover . wordt vervolgd -
23 Februari 2010 - 19:55
Mini En Henk:
Hallo,
De kinderen Jansen zijn op dreef!!! -
23 Februari 2010 - 22:52
Jantsje:
Helaas, Nederland in een diepe dip mensen: Sven Kramer reed een fantastische tijd, zou glimmend goud hebben gewonnen als zijn coach hem niet de verkeerde (binnen)baan in had gestuurd. Arme Sven! Wat een dikke pech... Zijn jullie weer even grof bijgepraat. -
23 Februari 2010 - 23:18
Truus:
Wat ontzettend leuk die site over peterolie. Ik heb hem al in mijn favorieten staan, evenals de tweede met petroleentje. Ik vind dit soort dingen ontzettend leuk.Bedankt. -
24 Februari 2010 - 07:58
Nichtje Inge:
Sorry, ik val in herhaling....maar de link loopt niet goed door, er op klikken en dan even verder klikken op "Piggelmee" -
25 Februari 2010 - 20:55
Jan Braker:
Hallo
In 1960 was ik als Klu.militair op Biak gestationeerd.
Het militair hospitaal ken ik maar al te goed. Ik ben in genoemd hospitaal voor geelzucht verpleegd.
groetjes Jan.
-
16 Oktober 2013 - 19:30
Jos Kolkman:
(de laatste regels van het peter olie gedichtje
die oliekan zal ik bewaren
want die redde mij van veel gevaren
en de beste vriend op straat
is De man van DE AUTOMAAT.
M.H.GROETEN
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
