Alweer zondag
Door: Elly en Jantinus
Blijf op de hoogte en volg Jantinus en Mark
29 Maart 2015 | Indonesië, Biak
Een hele week geen berichten op de site dat is te gek dus nu maar weer schrijven.
We beleven hier mooi en mal en deze week overheerste de narigheid ons bestaan hier.
Jenny de vroegere tolk van Jt, had tbc en het is de vraag of dat wel over is, we weten niet echt hoe het met haar gaat.
Zij is momenteel in PNG is (het voormalig Australische deel) bij haar ouders, en heeft daar in het ziekenhuis gelegen.
Haar twee dochters van rond de veertien jaar bleven bij hun stiefvader hier, hij is regelmatig dronken en dan agressief, dus maakte we al zorgen over hen.
Afgelopen week kwamen zij hier om wat voor hun kerk te verkopen, is normaal hier tegen Pasen.
Inge was op dat moment bij mij en ik vroeg haar aan de meisjes te vragen hoe het thuis ging.
Toen kwam er zoveel narigheid uit dat we er beroerd van werden, waarschijnlijk waren zij eigenlijk daarvoor gekomen.
Er is veel agressie weinig tot geen eten en dreigend seksueel misbruik, mogen vaak niet naar school of kerk.
En dan kun je niet anders je moet wat, maar wat,
Er is hier geen enkele opvang voor vrouwen en meisjes in wat voor nood dan ook.
Normaal zijn er wel tantes maar die van hen wonen niet op Biak helaas.
Zij wilden niet dat we met de man gingen praten maar Jt heeft hem aangesproken op zijn drinkgedrag en gevraagd wat hij met de kinderen ging eten die dag, er was niets in huis en geen geld.
Om de kinderen hebben we gezorgd dat er rijst en groente en vis kwam.
JT had zijn nummer aan de meisjes gegeven en was nog maar net weg toen hij een sms kreeg dat hij hen met zijn riem had geslagen Jt weer heen.
En dat gaat maar door, vandaag hebben wij gezien dat hij een van de meisjes sloeg bij de kerk waar zij stiekem toch heen waren gegaan, Jt heeft hem in z’n kraag gepakt, niet geslagen maar hem in alle talen duidelijk gemaakt hoe hij over hem dacht.
We hebben de meisjes ondergebracht bij een gezin van hun kerk en de dominee gevraagd om met stik pa te gaan praten.
Wij durven ze niet in huis te nemen daarvoor is onze positie als buitenlander te kwetsbaar.
Ons gevoel van machteloosheid is groot.
Maar we gingen tussen de ellende door ook nog naar de bouw van een huis in Samber kijken wat lekker opschiet, en dat maakt met dank aan de sponsors weer veel goed.
Ook gingen wij naar Chris en Martha ,hun kleinzoon Bikar heeft belijdenis gedaan en dat wordt gevierd met eten.
Bikar is als baby al bij hen gekomen toen zijn moeder een dochter van Chris en Martha is overleden, zij hebben hem met veel liefde opgevoed.
Bikar doet dit jaar eindexamen en wil graag verder studeren wij hebben nog sponsor gelden voor studie en gaan hem helpen.
Chris en Martha hebben daarvoor geen geld en zijn erg blij met steun om hem een kans te geven op een betere toekomst.
Morgen hebben we een feestje dus dat een wat vrolijker verslag.
We beleven hier mooi en mal en deze week overheerste de narigheid ons bestaan hier.
Jenny de vroegere tolk van Jt, had tbc en het is de vraag of dat wel over is, we weten niet echt hoe het met haar gaat.
Zij is momenteel in PNG is (het voormalig Australische deel) bij haar ouders, en heeft daar in het ziekenhuis gelegen.
Haar twee dochters van rond de veertien jaar bleven bij hun stiefvader hier, hij is regelmatig dronken en dan agressief, dus maakte we al zorgen over hen.
Afgelopen week kwamen zij hier om wat voor hun kerk te verkopen, is normaal hier tegen Pasen.
Inge was op dat moment bij mij en ik vroeg haar aan de meisjes te vragen hoe het thuis ging.
Toen kwam er zoveel narigheid uit dat we er beroerd van werden, waarschijnlijk waren zij eigenlijk daarvoor gekomen.
Er is veel agressie weinig tot geen eten en dreigend seksueel misbruik, mogen vaak niet naar school of kerk.
En dan kun je niet anders je moet wat, maar wat,
Er is hier geen enkele opvang voor vrouwen en meisjes in wat voor nood dan ook.
Normaal zijn er wel tantes maar die van hen wonen niet op Biak helaas.
Zij wilden niet dat we met de man gingen praten maar Jt heeft hem aangesproken op zijn drinkgedrag en gevraagd wat hij met de kinderen ging eten die dag, er was niets in huis en geen geld.
Om de kinderen hebben we gezorgd dat er rijst en groente en vis kwam.
JT had zijn nummer aan de meisjes gegeven en was nog maar net weg toen hij een sms kreeg dat hij hen met zijn riem had geslagen Jt weer heen.
En dat gaat maar door, vandaag hebben wij gezien dat hij een van de meisjes sloeg bij de kerk waar zij stiekem toch heen waren gegaan, Jt heeft hem in z’n kraag gepakt, niet geslagen maar hem in alle talen duidelijk gemaakt hoe hij over hem dacht.
We hebben de meisjes ondergebracht bij een gezin van hun kerk en de dominee gevraagd om met stik pa te gaan praten.
Wij durven ze niet in huis te nemen daarvoor is onze positie als buitenlander te kwetsbaar.
Ons gevoel van machteloosheid is groot.
Maar we gingen tussen de ellende door ook nog naar de bouw van een huis in Samber kijken wat lekker opschiet, en dat maakt met dank aan de sponsors weer veel goed.
Ook gingen wij naar Chris en Martha ,hun kleinzoon Bikar heeft belijdenis gedaan en dat wordt gevierd met eten.
Bikar is als baby al bij hen gekomen toen zijn moeder een dochter van Chris en Martha is overleden, zij hebben hem met veel liefde opgevoed.
Bikar doet dit jaar eindexamen en wil graag verder studeren wij hebben nog sponsor gelden voor studie en gaan hem helpen.
Chris en Martha hebben daarvoor geen geld en zijn erg blij met steun om hem een kans te geven op een betere toekomst.
Morgen hebben we een feestje dus dat een wat vrolijker verslag.
-
29 Maart 2015 - 15:47
Adrie :
We hebben geld gestort koop daar maar een geweer voor wat een man is die vader Jantinus -
29 Maart 2015 - 20:03
Henk:
L.S.
In het "Midden Oosten"wordt al zoveel met " geweren"gedaan en het komt daar door ook niet tot een oplossing , het is dan ook niet een oplossing , al gingen mijn gedachten ook even die richting uit.
Ik heb al veel respect voor mijn zwager en zus voor al het werk wat ze naast het gewone werk allemaal doen en nu komt dit manmoedig optreden van JanT. er nog boven op.
JanTinus "CHAPEAU " CHAPEAU "Het komende pinksterweekend samen schenk ik je een extra borrel in.
Groet,
Henk -
30 Maart 2015 - 16:51
Annelieke:
Jee wat goed dat je hem in de kraag hebt gepakt JT!
Die meisjes zien dat ook en ze zien dat je voor hun opkomt, dat is een steun in hun eenzaamheid, want jij ziet ze! Ik heb eens gelezen dat niet het ergste is dat je wordt geslagen maar dat anderen het zien maar toch niks doen. Dat maakt eenzaam en machteloos! (Alice Miller)
liefs Annelieke -
30 Maart 2015 - 22:40
Betteke:
Wat een machteloosheid overvalt je als je zulke dingen hoort en ziet. Ik word er al heel verdrietig van als ik het lees.. Super van je JT dat je zo'n kerel " gewoon" aanpakt! Wat Annelieke schrijft is natuurlijk ook heel waar. Dat niemand ingrijpt, niemand er voor je is. Wegkijken van de ellende. Gelukkig is dat bij jullie niet het geval. Ik had ook niet anders verwacht! -
30 Maart 2015 - 23:32
Jantsje:
Inderdaad wat een narigheid! Gelukkig vatten de meisjes de moed bij elkaar en grijpen de mobiel en daarop grijpt JT de vader. Dat zullen ze nooit vergeten! Stiekem naar de kerk gaan: moedig! Zieke man hoor, lijkt me ook een drama om zo'n echtgenoot te hebben. Als kind helemaal een ramp.
Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik mezelf nog geen donor mag noemen... Ik durf 't bijna niet te zeggen, maar ik had dríngend een nieuwe naaimachine nodig! Gelukkig is vandaag m'n salaris ein-de-lijk gestort... Ik maak 't goed. Liefs voor jullie, met jullie hart op zo'n goeie plaats!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
